απαγορευμένα χάδια

κεφάλαιο 21

"Μαμά!"

Άκουσα την Ευτυχία να φωνάζει και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα συνειδητοποίησα τον τραγικό της λάθος. Όλοι στο τραπέζι σταμάτησαν να μιλάνε και κοίταξαν αναστατωμένοι τον Γιώργο. Μετά τα μάτια τους στράφηκαν πάνω μου. Αποφάσισα ότι αυτή η απόκοσμη σιωπή δεν μου άρεσε καθόλου.

Τότε η μικρή χωρίς να έχει καταλάβει το λάθος της, σκύβει στο αφτί μου,

"Μαμά θέλω να πάω τουαλέτα..."

"Έλα μικρή μου, πάμε"

Βρίσκω την ευκαιρία που μου δίνεται και φεύγω από το τραπέζι προσπαθώντας να μην φανεί ότι βιάζομαι να απομακρυνθώ. Κατεβαίνουμε από τις σκάλες του εστιατορίου και αφήνω την μικρή να μπει στην τουαλέτα. Νιώθω κάποιον να με πιάνει απο το μπράτσο και να με γυρίζει από την άλλη.

"Έπρεπε να το είχα καταλάβει ότι δεν ήμουν τίποτα για σένα. Με το που ήρθε μία δυσκολία με άφησες και.....πήγες και έκανες παιδί με έναν άσχετο. Δεν σε είχα για τόσο φθηνή πια!" μου φώναξε και είχα μείνει στήλη άλατος. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι εκείνος μου μίλαγε με αυτόν τον τρόπο...

"Από την στιγμή που ούτε εσένα σε ένοιαζε να με διεκδικήσεις, να έρθεις να με βρεις... ούτε ένα τηλέφωνο να με πάρεις να μου πεις δύο λόγια..ήμουν ελεύθερη να κάνω ότι θέλω...Πέντε χρόνια είναι πολύς καιρός, Γιώργο... Και όσο για το πόσο φτηνή είμαι άσε να το αποφασίσει κάποιος άλλος. Κι αν παρατήρησα καλά πιο φτηνή είναι αυτή που έχεις τώρα δίπλα σου. Αντε τράβα σε εκείνη και άσε με εμένα να κάνω ότι θέλω."

Προσπαθώ να μείνω ψύχραιμη αλλά με έχει φτάσει στα όριά μου... Τώρα πια είμαι σίγουρη ότι δεν θέλω να μάθει τίποτα.

"Μαμά; Γιατί φωνάζεις στον κύριο Γιώργο;" λέει η μικρή σπρώχνοντας την πόρτα και σαστίζω τόσο εγώ όσο και ο Γιώργος..

"Αγάπη μου, μερικές φορές οι άνθρωποι δεν συμφωνούν ο ένας με τον άλλο... Έλα, πάμε πάνω τώρα.."

Και θέλοντας και μη την πιάνω από το μικροσκοπικό της χεράκι αφήνοντας τον Γιώργο πίσω με τις σκέψεις του για άλλη μία φορά. Ανεβαίνοντας πάνω, ρίχνω μία δικαιολογία και φεύγω μαζί με την Ευτυχία να με κοιτάζει απορημένη. Αγαπούλα μου...

george p.o.v

Με το που βραδιάζει παίρνω την μηχανή μου και φεύγω με άγνωστο προορισμό. Σταματάω ώρα αργότερα μπροστά από ένα παρακμιακό μπαρ. Είμαι έτοιμος να τα πιω και να τα κάνω λίμπα από τα νεύρα μου. Μπαίνω μέσα και κάθομαι σε ένα σκαμπό θυμωμένος, νευριασμένος. Μόνο που την σκέφτομαι στην αγκαλιά κάποιου άλλου άντρα τα παίρνω απίστευτα.

Πίνω και την σκέφτομαι και μετά την σκέφτομαι ξανά. Το ποτό αντί να με ησυχάσει με αναστατώνει ακόμη πιο πολύ. Δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο πια παρά μόνο την προδοσία της. Το κεφάλι μου πονάει και είναι τόσο βαρύ... Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να πάω να την βρω. Η ώρα είναι...ξέρω 'γω... γύρω στις δύο και εγώ γκαζώνω την μηχανή μου και οδηγώ προς το σπίτι της. (κάτω από το σπίτι σου θα ρθω..)

Χτυπάω θυμωμένος το κουδούνι και προς μεγάλη μου έκπληξη η πόρτα ανοίγει κατευθείαν. Είναι εκείνη και ξαφνικά ξεχνάω τι ήρθα να κάνω . Είναι τόσο όμορφη ακόμη και με αυτή τη φαρδιά μπλούζα ύπνου που φοράει, αλλά μέσα στη μέθη μου έρχεται στο μυαλό μου η προδοσία της.

Iliana's P.o.v

Ανοίγω την πόρτα και τρίβω νυσταγμένα τα μάτια μου .

"Γιώργο; Τι θες εδώ τέτοια ώρα ;;"

"Εσύ φταις για όλα ! Εγώ σε ερωτεύτικα και εσύ..."

Μπορούσα να μυρίσω το αλκοόλ στην ανάσα του από χιλιόμετρα . ( ζαλίζομαι απ' το πολύ ποτό...)

"Γιώργο είσαι μεθυσμένος δεν ξέρεις τι λες"

"Ξέρω μια χαρά τι λέω, θέλω εξηγήσεις. Γυρνάς πίσω με ένα παιδί και ω θεέ μου σου μοιάζει τόσο πολύ. Πήγες και γαμήθ*κες με τον κάθε π**στη και έχεις τώρα το θάρρος να με κοιτάς στα μάτια σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Μήπως θες τώρα και λεφτά για τον έρωτα που μου πούλησες τότε;"

Αυτό ήμουν για εκείνον ένα πήδημα ; Δεν μπορώ να συγκρατήσω το θυμό μου και το χαστούκι που του δίνω ηχεί σε όλο το διαμέρισμα .

"Δεν ξέρεις τίποτα, με κανέναν δε πήγα. Ποτέ δεν σε απάτησα. Δικό σου είναι το παιδί, παλιομαλάκα !"

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ! ΕΙΔΑΤΕ, ΑΝΕΒΑΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ! ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ...ΤΙ ΛΕΤΕ, ΕΧΕΙ ΣΑΣΠΕΝΣ...ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΘΑ ΜΠΕΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ!

-FILIA