hoofdstuk 18

106 4 5
                                    

'Hey' zegt hij met een ongemakkelijke stem. 

Het liefst wil ik heb nu knuffelen, maar dat zou heel raar zijn. De andere mensen denken dat ik hem voor het eerst zo dicht bij me heb staan, en dat ik heel erg zenuwachtig zo zijn. Niet dat ik nu niet zenuwachtig ben, maar oke. Ik kan het niet weerstaan en ik sla mijn armen om hem heen. Ik fluister in zijn oor: 

'mensen hier weten niet dat wij elkaar al kennen speel mee' . Hij knikt zachtjes en begint te kuchen als teken dat ik los kan laten. 

'O my god haai' zeg ik heel hyper. 

'Oke stel je maar even voor' zegt de onbekende stem weer, wat dus de conciërge blijkt te zijn. Ik ga weer zitten op de grond en Nils gaat voor de klas staan. 

'Hoi ik ben Nils en ik woon in Utrecht, Ik hou van gitaar spelen en zingen. En waarschijnlijk zullen een paar mensen mij kennen van de band Mainstreet' Ik kijk naar hem met een immens grote glimlach. Ik zie andere meiden ook kwijlen naar hem, waar ik best wel jaloers van word. Maar zij weten niet dat ik bijna met Nils gezoend heb.

Nils neemt plaats naast Hannah en Indy, wat ik begrijp, want hij kent hun al. Indy en Nils beginnen meteen te praten. De dramadocent vraagt om stilte zodat ons stuk kan beginnen. Nu haat ik mezelf echt, waarom moest ik nou weer een lijk zijn. Nou eigenlijk, waarom moet Nils nu op dit moment in onze klas komen. Wanneer ik een lijk moet spelen. 

'Kom op, doe het voor Nils' zegt Hannah tegen mij, ze maakt het er niet beter op. Ik ga op de grond liggen en doe mijn tong naar buiten, want ja ik moet een dode spelen. Ik hoor Nils lachen, wat me even heel goed doet. Ik word wakker gemaakt en we dansen door het lokaal. Als we klaar zijn word er geklapt. Hannah helpt me omhoog en we staan voor de klas. De docent vertelt dat we een Uitstekend hebben voor onze presentatie, dus we zijn heel erg blij. 'Maar we zijn nog niet klaar met jullie presentatie. 

'Ga maar weer op jullie begin positie staan.'

 zegt hij, dus ik ga weer liggen. 

'Nu kunnen de mensen uit het publiek zichzelf in dit stuk verwerken. Dus ik zou bijvoorbeeld hier kunnen gaan staan en doen alsof ik het ongeluk zie gebeuren. Dus zijn er vrijwilligers?' . Er gaan vingers omhoog en de docent wijst een paar mensen aan. Nils steekt ook zijn vinger op, hij gaat naast Hannah staan en staat met haar te fluisteren. Ik voel een steek van jaloezie in mij opkomen. Maar ik blijf in mijn rol en doe mijn ogen dicht en mijn tong naar buiten. Ik doe toch mijn ogen open, want ik wil zien wat er gebeurd. Het stuk begint gewoon, maar het word echt een chaos. Iedereen loopt door elkaar heen te schreeuwen, want het was wel een conflict. Van onze mooie scene is niets meer over, iedereen rent achter elkaar door het lokaal heen. Er word nep gevochten en niemand houd zich ergens aan. Het publiek dat over is zitten te lachen en weten niet waar ze moeten kijken. Ik zie Nils en Hannah weer praten en Nils loopt het hoekje om naar de deur. Hij blijft daar even maar komt dan 'het restaurant' in en schreeuwt: 

'POLITIE HIER. LEG ALLEMAAL UW WAPENS NEER EN HANDEN OMHOOG. OHJA EN BEKKEN DICHT' . Die laatste zin zegt hij half lachend, waardoor ik ook moet lachen. Nils lach is zo mooi, hij is zo lief. Ik word wakker uit mijn gedachtes omdat ik word opgetilt. En nee niet door zomaar iemand, maar door Nils. Ik kijk hem in zijn ogen aan en vraag lachend: 

'wat doe je?' 

'een gewonde helpen, doe je tong nou maar weer naar buiten' . Ik lach en doe mijn tong naar buiten, want ik ben nog steeds dood. Nils loopt door en doet de deur open.

'Nils sukkel we mogen helemaal niet naar buiten' zeg ik. Hij zet me neer en ik ga voor hem staan. 

'Ik dacht dat je dood was' zegt hij teleurgesteld, waarop ik antwoord: 

'Wil je me liever dood hebben dan?' 

'nou, eigenlijk wel' 

'oh nou oke'. Ik ga weer op de grond liggen en doe alsof ik dood ben. Ik blijf liggen tot ik een Snapchat geluid hoor. 

'Shit' zegt Nils lachend. 

'voortaan wel je geluid uitdoen he' zeg ik lachend. 

'Nou nu je toch weet dat ik een foto ga maken kan je net zo goed mooi gaan liggen.' 

'niet voor jou' zeg ik lachend, en Nils begint me te kietelen. 

'NEE NILS STOP' schreeuw ik, Nils stop en gaat naast me liggen. 

'Daar liggen we dan' zeg ik en Nils knikt. 

'Wat is je eerste indruk van je nieuwe klas?' 

'chaos.'. Ik moet lachen, want ik snap het wel. Het was net gekkenhuis, iedereen moest even energie kwijt. 

'Het lijkt nu stil te zijn, gaan we naar binnen?' vraag ik. 

'Ja' antwoord Nils zuchtend. Ik leg mijn hand op de deurklink maar Nils houdt me tegen. Ik kijk hem vragend aan, maar dan gebeurd het. Ik voel zijn lippen op mijn lippen en ik ga er natuurlijk in mee. Na een paar seconden duwt Nils me een klein beetje naar achter en doet de deur open. Hij loopt naar binnen, en na een paar seconden doe ik het zelfde. De hele klas kijkt ons aan en al mijn vriendinnen wenken naar mij, maar ik trek een: 'Nee wat denken jullie' blik, maar ik weet wat ze denken. En dat is net gewoon gebeurd. 

'Waar waren jullie?' vraagt de docent. Nils wilt wat zeggen maar ik ben hem voor. 

'Naar de wc' zeg ik. Ik ga zitten en Hannah kijkt me met grote ogen aan. Ik en Hannah hadden op het schoolfeest vorig jaar een teken afgesproken, als je 'Kitty kitty' gebruikt dan had je gezoend met je crush. Het betekent roze lippen, maar we moesten iets bedenken en we waren melig. Hannah kijkt me nog steeds aan en ik kijk naar de docent. 'Kitty Kitty'. 


is this even possible. {ft. Mainstreet}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu