KIZIL EJDERİN UYANIŞI

2. BÖLÜM

Neha onun yanından geçip yerdeki çiçeklere doğru eğildi ve toplamaya başladı. Yeniden suyun içine koyarak biraz daha yaşamalarını sağlayabilirdi.

Alin kapıyı açtığında kapıda boş bakışlarla dikilen Cynan'ı görmüştü.

"Ah Cynan!" dedi Alin şaşkınca. Dün Rein uyandığından beri onu görmemişlerdi. "Niye kapıda bekliyorsun?"

Oda pek büyük olmadığından Alin'in sesini herkes duymuştu. Rein yorganın altından çıktı.

"Cynan mı?"

Alin Cynan'ın Rein'e dönen bakışlarında bir gariplik sezmişti. Kimse konuşamadan Cynan geriye doğru bir adım attı.

"Benim biraz.. işim var. Sonra uğrarım."

"Cynan!"

Alin çekip giden Cynan'ın ardından şaşkınlıkla baktı. Ne olup bittiğine bir anlam verememişti.

"Cynan mı geldi?" diye sordu Rein, başını eğip kapıyı görmeye çalışarak.

"Ha o-onun işi varmış halledip gelecekmiş, merak etmeyin dedi" diyerek gergince gülümsedi Alin.

"Anladım" dedi Rein. Gülümseyen suratı asılmıştı. Tekrar yorganın altına girdi ve yüzünü de yorganla kapattı. Alin kapının önünde bekleyen askerlere döndü.

"Bize yemek hazırlasınlar, bir de biri gelsin şurayı toplasın."

Asker onun lafını ikiletmeden başını sallayarak hızlı adımlarla koridorda kaybolurken Alin kapıyı kapattı.

Cynan'ın neden öyle davrandığını çok merak ediyordu.

..Ona saldırmıştım, beni öldürmedi.. tekrar karşılaştığımızda onu kendime yakın hissetmiştim.. Bir şekilde o benim ailem oldu, en yakın arkadaşım, akıl hocam oldu.. Sen doğduktan sonra karşıma insan şeklinde çıkmıştı, benden yardım istedi.. Sonra Rein doğdu, sağlıklıydı ve çok güzeldi.. Her şey yolunda gidiyordu ta ki o zamana kadar.. Rein'i kaybetmiştik, Diana ölmüştü sonra Dhakear.. Yıllar boyunca Rein'i aradım.. Sonra o karşıma çıktı, çok şaşırmıştım.. Saraydan ayrıldığımızda Dhakear'ın yanına gittik, Rein'e her şeyi anlattım.. Dhakear uyandı ama çok zayıftı.. Rein sizinle birlikte olmak istedi bu yüzden saraya geri döndük..

Babasının dün anlattığı her şey dünden beri kafasında dönüp duruyordu.

"Bizimle beraber olmak, ha?" diye mırıldandı Cynan. Yanından geçen asker durdu.

"Bana mı dediniz efendim?"

"Hayır" dedi Cynan ve yürümeye devam etti. Biraz hava almaya ihtiyacı vardı. Adımlarını hızlandırırken bir kez daha babasının sözleri kafasında dönmeye başlamıştı.

Ne zaman dönmeyi durduracaktı bu kelimeler? Rein'in insan olmadığına inanınca mı? Rein'in onlara yalan söylediğine inanınca mı?

Başından beri onun normal bir insan olmadığının farkındaydı. Evet, yanılmıştı. Rein insan bile değildi ki!

Cynan kendi kendine gülünce koridordaki birkaç bakış ona dönmüştü ama Cynan umursamadı. Zaten bakanlar da gülen kişinin Cynan olduğunu fark edince hemen bakışlarını geri çekmişlerdi.

"Cynan.."

Lysbet'in kederli sesi zihninin derinliklerinde belirdiğinde Cynan dün yaptığı gibi onu kendinden uzaklaştırmadı.

"Cynan.. yapma böyle" diye fısıldadı Lysbet. "Rein ile konuşman gerek."

"Yapamam Lys."