Conflict and Love

Chapter 30: The truth

•Amber's POV•

Nagkatitigan kami ni Nathan. Ang ganda talaga ng mata niya.

Edi siya na gwapo! Hay sh*t. Naalala ko na naman yung sinabi niya kanina. Na-touch ako dun super!

"Oh, bakit ka umiiyak? Wag kang umiyak please." Sabay punas niya sa luha ko.

Hala! Di ko nga napansin na umiiyak na ako eh!

"S-sorry kung sinira ko yung tiwala mo. Dapat kasi hindi na ako naging makulit eh. Sorry Nathan. Sorr—"

Naputol yung sasabihin ko kasi bigla niya akong niyakap ng sobrang higpit kaya niyakap ko din siya.

"N-nathan...d-di ak–o m-maka—hing-aaa." Hinigpitan niya pa kasi yung yakap. =___________=

Medyo nag-let go siya kaya naka-hinga na ako.

"Sorry." Tipid na sabi niya.

"Ako nga dapat ang nagso-sorry eh." Napayuko ako. Namumuo na naman ang tears sa mata ko.

"Nathan please forgive me.I swear, I won't waste the chance that you'll give me. Please...please. Na-curious lang kasi talaga ako eh."

*sobs* Umiiyak na naman ako. ㅠㅅㅠ Haaay nako! Huhuhu...

Hinaplos niya yung hair ko at nilagay niya yung ulo niya sa may shoulder ko, ganun din ang ginawa ko.

"No." Humiwalay siya sa yakap.

Parang gumuho na ang mundo ko sa sinabi niya.

B-bakit? Mas lalo akong napaiyak. Tae naman kasi 'to eh. P*ta

"Nathan *sob* sorry na please. I'll-I'll *sob* I'll do anything just to make it up to you. *sob* please...I'm begging you. I'm sorry. *sob*" Yumuko ako at lumuhod ako sa harap niya pero pinigilan niya ako.

Inangat niya yung chin ko para magka-eye to eye kami. Nag-smile siya. Yung sincere na smile.

"Hindi mo naman ako pinatapos eh." Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.

"A-anong—"

"Shhh...let me speak first, okay?" He said while holding up a finger to my lips. Nag-nod nalang ako.

"There's no need for me to forgive you because....it's my fault. Dapat sinabi ko nalang sa'yo ang totoo para hindi ka na ma-curious." Niyakap niya ulit ako.

Napayakap ako sakanya nang todo todo at umiyak dahil sa saya.

Bakit ba ako ganito ka-affected? Napalapit na ata ako kay Nathan eh. Super close na kami.

"Uhmmm...sa park nalang natin pag-usapan yun." Suggest ko.

"Sige.Whatever you want." Sabi ni Nathan. Nag-smile nalang kami sa isa't isa.

~_~_~
At the park...

"Well...we're here."

"Uh-huh. Are you sure you're ready to tell me? Baka masaktan ka lang sa mga sasabihin mo." I care about his feelings naman. Best friends na kami diba?

"Hindi yan. Ako pa!" Ngumiti siya sakin.

"Hahaha! Yabang mo talaga."

"Matagal na. Hahaha!" Napalingon ako sa may bandang likod ko.