my bestfriend's cousin[RUDETEEN SERIES#3]

22

(SENA)

pagkatapos ng letcheng hell camping na yan na wala naman kwenta, nakauwi na ako. Agad ako nagdive sa kama ko at chineck ang phone ko.

I forgot to bring my phone.

Puro message ni mingyu. Na nag sosorry sa akin.

i should feel something. Yung nacucutan ako sa mga actions nya. But wala.

Great. Hoshi. You entered my life once again.

Nireplyan ko sya.

"Nakauwi na ako don't worry i forgot to bring my phone. I'm sorry" at ipinikit ko na ang mata ko.

Hoshi. I am not going to deny to myself. I love you.

I love you kwon soonyoung. But it's too late. I am too late. Because i am stupid in making decisions.

Di na lang ako pupunta ng party nya sa valentines. Baka ako na naman ang masaktan. Ako lang mag isa.

Idinilat ko ulit ang mga mata ko. Nagland ang mata ko sa cabinet ko. Agad ako bumangon at pumunta dun.

Binuksan ko iyon at hinanap ang tshirt ni hoshi. Nahagilap ko naman yun at inilagay sa paper bag.

I should return this on my own. Ako na lang pupunta sa kanila. Surprise visit i guess?

It's not that long. Limang buwan lang naman but,basta.

Naglakad na ako papunta sa kanila. Hindi naman ganun kalayuan lalo na di naman ako tamad maglakad.

Bumili muna ako ng waffle bago magpatuloy sa paglalakad. Wala pa akong breakfast ang galing kasi ni deadly weapon. Minadali ako.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa village nila, bumigat ang paa ko. Para bang may hollow blocks na nakakabit sa sapatos ko.

Hanggang sa nasa tapat na ako ng bahay nya. Di ko alam kung magdodoorbell ba ako o aalis na lang. Kaso sayang naman ang nilakad ko.

Nilaro laro ko ang paa ko hanggang sa may taong tumigil sa harap ko. Iniangat ko ang tingin ko. Ngumiti sya sa akin at pinush ang doorbell.

"You'll thank me later miss."at naglakad na sya at pumasok sa bahay katabi lang nang kay hoshi.

THE HECK?! BAKIT NYA GINAWA YUN?! LALO AKO KINAKABAHAN EH! aish pag nalaman ko talaga kung sino yun patay sakin yun. Nag iisip na ako ng ways kung paano patayin yun urgh bwiset kinabahan ako bigla-

"Sena?" Napaharap ako ng dahan dahan kay hoshi. Great. Patay talaga sakin yun.

"A-ah hoshi. Yung lalaking katabi ng bahay mo yung nagdoorbell, napadaan lang ako" Ah stupid ka talaga sena.

"Come here."hinila nya na lang ako bigla papasok.

"You are lying. Hindi ka mapapadaan dito dahil ako lang kilala mo dito." Itinaas ko ang dalawang kamay ko sa ere.

"Fine. I am lying. But i am not definitely lying na yung kapitbahay mo talaga ang nag doorbell!" Tumawa lang sya at tinignan ang hawak kong paper bag.

"Ano yan?"

"Ah tshirt mo. Ibabalik ko sana" iniabot ko sa kanya at kinuha nya agad. Palabas na sana ako nang bigla nyang itinulak pasara ang pinto at isinandal ako. Ikinulong nya ako on both arms nya.

Tumingin sya sa akin na para bang tumatagos sa kaluluwa ko.

"W-what?!" Naglakas loob ako magtanong sa kanya kahit alam kong nanlalambot na ang tuhod ko.

"Wala. Gusto ko lang malaman mo na naiinis ako sayo. sabi ko sa camping natin yun na ang last eh. But you keep on coming back."

Dahil hinihila mo din ako hoshi. Hinihila mo din ako kasama ng puso ko.