Muziek Is De Vlucht Uit Angst [2]

♫17

"Alles is precies hetzelfde, behalve de jury," zucht Bibelot met open mond. "Ik ben wel blij dat wij deze jury niet hebben. Ik bedoel vergeleken bij Simon Cowell is Dean een kuikentje." Jolie staart naar de jurytafel. Ik kijk rond en knik. Het was inderdaad helemaal hetzelfde. Hetzelfde logo, dezelfde jurytafel en dezelfde glimmende beker. "Mag ik zeggen dat ik dit gemist heb?" vraagt Jolie. "Dat mag, want ik voel hetzelfde." Ik kijk haar aan en geef haar een kneepje in haar hand. "Gek eigenlijk," begint Bibelot. "We dachten dat dit een ramp zou zijn, maar het is serieus het beste wat ons ooit overkomen is. Toen we wonnen, damn! Ik vergeet dat gevoel nooit meer. Het was zo overweldigend, ik was zo blij. Dat duurde precies een week. Één week, dat was het. Daarna zakte alles weer terug in die gewone sleur. Leren, werken en soms nog een heel klein beetje bas spelen. Tot dit weekend, dit weekend doet alles weer herleven. Het herinnert me hoe vet het is om een band te zijn, en hoe graag ik wil dat we dit kunnen blijven doen. Ik hoop zo dat Dear Ex toch aan slaat." Haar stem klonk zo vol hoop toen ze het over Band It had, maar daar was nu weinig van over. Ik sla mijn vrije arm om haar heen en wil wat troostends zeggen, maar mijn zusje komt gillend het podium op rennen. Haar haar zit als kraaiennest op haar hoofd en haar make-up zit er nog maat half op. Je zou denken dat ze aangevallen wordt, maar het is een ander soort gillen. Het is haar 'oh mijn god, mijn fandom explodeert' gil, dus maak ik me weinig zorgen. "Oke, wie wordt er vader?" vraagt Bibelot zo sarcastisch zoals alleen Bibelot dat kan. "Louis," gilt ze. Ze lijkt verslagen door het nieuws. "Maar daar kom ik niet voor." Ze herpakt zichzelf en drukt haar telefoon naar voren. Op het beeldscherm staat een filmpje op pauze. "Mijn vriendinnen," hijgt ze. "Ik had jullie verteld dat mijn vriendinnen naar een 5 Seconds Of Summer interview gingen, toch?" Ik kan het niet laten om met mijn ogen te rollen. "Nou, ze hebben dit filmpje voor ons gemaakt. Eigenlijk hebben ze het hele interview gefilmd, maar dit is belangrijk." Ze drukt op play en trappelt even van plezier.

Vier jongens, waarvan ik vermoed dat het 5 Seconds Of Summer is, zitten aan een tafel. Aan de kop van de tafel zit de interviewer. Ik herken de man wel, wij hebben ook een interview bij hem gedaan. Ik was afgeleid geweest door zijn glimmende kale hoofd. De vijf mannen wachten tot het publiek, dat verrassend genoeg alleen uit vrouwelijke bezoekers bestaat, zijn uitgegild. "So," zegt ze interviewer met een aanwezig Nederlands accent. "Let's talk about girls." Ik rol weer met mijn ogen, terwijl er weer gejuich opdoemt. "Do you have girlfriends?" De jongens mompelen beteuterd "nee" en staren een beetje verlegen naar de grond. Het publiek begint te gillen omdat ze alle kansen open zien. "It's not easy to meet nice girls with a job like ours," zegt de jonge met de krullen. Hij straalt volwassenheid uit, met een tikkeltje ondeugd in zijn ogen. "It's not like there's a band like ours filled with girls," grapt de brunette. De interviewer kijkt geamuseerd terwijl de jongens een beetje dollen over een girlband. Onder luid gegil communiceert de interviewer met iemand die niet in beeld staat en zoemt de camera in op de jongens. Omdat het filmpje vanuit het publiek is genomen kan je slecht zien wat er gebeurd, maar je kan wel de interviewer adem horen halen.

"Actually, there is."

Boem, alle aandacht van de band is op de interviewer gericht. "There is this girlband who recently won a talent show, The Flying Angels, I believe. They're not very famous yet, but they have potential." Ik knijp harder in Jolie's hand. Het feit dat de interviewer nog weet wie we zijn, of dat hij weer van ons geeft gehoord, maakt dat er een vleugje hoop door mijn buik vliegt. Ik doe mijn best om me weer te focussen op het filmpje, waar verbaasde geluiden vanaf de tafel klinken. "They covered your song at the finals. Can we see a clip?" Hij gebaard naar achter de camera, en binnen enkele seconden komen de eerste beelden van onze versie van Don't Stop op het scherm. De jongens zitten geboeid te kijken. Jolie, Bibelot en Nynke beginnen opgewonden te praten, maar ik blijf naar het scherm staren. Ik probeer te bevatten wat hier gebeurd en de gevolgen in te schatten. Zo ver ik nu kan denken heeft dit weinig gevolgen, anders dat we nog een keer op de tv zijn geweest.