Ya Şeytan Masumsa?

Kaçış

   Ateşi yakanlar bir kaç süraydı ve kendi aralarında konuşuyorlardı.Işığın artık hepimizi terk ettiğini ve tek kurtuluşun, tekrar onu nasıl geri getirebiliriz olduğunu.Konuşmaları tam net duyamıyorduk fakat anladığım kadarıyla yeni hayata, yani ölüme ve yaşama alışmaya çalıştıklarıydı.Birden neden saklandığımıza ve bunu neden yaptığımıza anlam veremedim.Hem haberler bu kadar çabuk yayılamazdı ve Gabrielin olanları anlatacağını düşünmüyordum.

-Michael istersen çıkalım yanlarına gidelim.

Dedim ve Michael kabul etti yanlarına doğru gittik ve hepsi panik bir şekilde bize bakıp toparlandılar.İçlerinden biri yanıma doğru yaklaşıp iki eliyle boynumdan beni çekmeye çalıştı.

-Pislikler!Işık size ne kadar yakınken ve bizden üstün tutarken ,ona bile ihanet ettiniz ve bizim cezalandırılmamıza sebep oldunuz.Hepimizin sevdikleri sizler yüzünden ölüyor ,hepimiz ölümü ve yok olmayı bekliyoruz.Sırf şevheti tatmak istemeniz yüzünden.Gerçeklerin bilinmeyeceğinimi sandınız.Herkes artık herşeyi biliyor.

-Luciferdan çek elini .

Hepsi birden benle Michaelın üzerine doğru yürmeye başladı kanatlarımızı bile açamadan arada kalmıştık.Ne olduğunu bile anlıyamıyordum kalabalıktan ,beni kaldırıp ortadaki ateşin tam ortasına attılar.Sadece o an Michaelın çığlığını duydum ve kanatlarını büyük bir hızla açıp beni ateşten çıkarmaya doğru geldiğini.Fakat ateş beni yakmıyordu aksine daha çok güçlenmiş gibi hissetim kendimi ve kanatlarımı büyük bir hışımla açtım ve kanatlarım yanıyordu acı vermiyordu.Alevlerin içinden yükselirken tüm süralar korku içinde bana baktılar.Bu onların son bakışıydı çünki kanatlarımı çırpmamla hepsi alev almışlardı çoktan.Michael tüm olup biteni şaşkınlıkla izliyordu.Bende bunların nedenini anlamaya çalışıyordum fakat gözlerimden bile alevlerin çıktığını hissediyordum ve kendimi konturol edemiyordum.Süralar çığlıklar içinde koşmaya çalışıyorlardı ama bazıları çoktan küle bile dönmüştü.Michael nasıl yaptı bilmiyorum ama birinin üzerindeki alevi söndürmeyi başardı ve o ormanın karanlıklarında kayboldu.Yere indiğimde Michael şaşkınlık içinde bana bakıyordu.

-Bunu nasıl yaptın Lucifer çevrendekileri yok ediyorsun.Bunu nasıl isteyebilirsin ,bir günah ikimiz içinde yeterli değilmiydi sence.

-Bunu nasıl açıklayabilirim bilmiyorum.Herşey isteğim dışında oldu Michael bilerek yapmadım.Ateşte yanıp eriyceğimi düşündüm ama öyle olmadı.Aksine sanki daha da güçlenmiş gibiyim.Michael inanmalısın bana isteyerek yapmadım.Benim birini öldürebilceğime inanmıyorsun demi.Kendimi konturol edemedim.

-Lucifer kendimi konturol edemedim diye birşey yok.Hayatımız bir anda değişti fakat şunu bilmelisin çevrendekilere bilerek veya istemiyerek zarar verdin.Emin ol Işık bütün bunları biliyor ve bunun için artık af bile dileyemeyiz.Onun yarattıklarını şuan biz yok ettik.

Michaela o gece boyunca dil döktüm en sonunda bana inanmış gibiydi veya inanmış takliti yaptı.Gece boyunca Işığın gelusa gelmesini bekledik.Aydınlanmaya başladı hava hemen kanatlarımı açıp yükseldim,Gelusa büyük bir kalabalık şeklinde Süralar ve Nerfuslar geliyordu.Hemen aşağı doğru Michaelın yanına doğru geldim hemen .

-Michael hemen gitmemiz lazım.

-Neden ?

-Kalabalık bir grup buraya doğru geliyor.Michael galiba artık buralar da güvende değiliz.Herkes herşeyi biliyor ve herşeyin suçlusu biz kabul ediliyoruz.

Vaktimiz yoktu ve ikimiz de artık biliyorduk şuan tek gidebilceğimiz yer Tardı,başka gidebilceğimiz bir yer yoktu.Artık istenmeyen iki kişiydik.Tara doğru hemen gizlice yol aldık.İlk önceleri uçtuğumuzu görürler ihtimaline karşı yürüdük fakat onlardan uzaklaştığımızı anlayınca uçmaya başladık.Çünki artık Infinitum da bizim için güvenli noktalar gittikçe azalıyordu.Yol boyunca hiç Michaella konuşmadık.Hiç durmadan yolumuza devam ettik.Tara geldiğimizde bizi Tatsu karşıladı.Tatsuda bir şaşkınlık vardı ve Tarın çevresinde heryerde bir nöbetçi dikiliydi.Michael bana baktı ve bakışlarından anlıyabiliyordum bana birşeyler anlatmak istediğini.İkimizde burda bir garipliğin olduğunun farkındaydık.Tatsu bana doğru yaklaştı.Kanatlarımızı açmak için hazırdık ikimizde.

-Efendim savaşa hazırız dedi.

Michaella birbirimize baktık ne demek istediğini tam olarak anlamadık.

-Ne savaşı ,neden bahsediyorsun Tatsu?

-Efendim ,Gabrielden şehrimiz Tara bir mesaj geldi. Eğer sizler buraya geldiğinizde, sizleri onlara teslim etmezsek, bunun büyük bir sorun olacağını söyledi.Ayrıca ikinizinde özel güçlerine karşı kendimizi savunmamızı söylediler.

Demek bizim buraya geleceğimizi önceden tahmin etmişti.Artık herşey ikimizin kafasında da okadar nettiki.Herşey onun istediği gibi ilerlemişti.Planında başarılı olacakmıydı bunu zamanla görecektik.Artık Işığa her zamankinden daha çok ihtiyacımız vardı.Bu arada Michaelın özel bir gücü olduğundan haberim yoktu.Bunu neden bana söylemedi acaba.

-Michael özel gücün olduğunu neden bana söylemedin?

-Bunu biliyordun sanıyordum,sen uyurken Işık hepimize özel güçler bahşetti.Seninkinide gördün ateşi artık konturol edebiliyorsun.Düşünmemiz gereken bu değil Lucifer farkındaysan ilk defa kendi kardeşlerimizle savaşmamız gerekecek ya da sadece Gabrielle.