HAZAN VAKTİ - ZEMHERİ -TAMAMLANDI-

25. ANI

Uzun süre sonra yeni bölüm. iyi okumalar dilerim :) 

-YAZAR-

Poyraz az önce gördüğü şeyin şaşkınlıyla hemen bahçeye inmiş ve bahçedeki sandalyelerden birine oturup çocukları izliyordu.. O oyuncak sapan birçok şeyin anısını oluşturuyordu ve şuan o sapan Hazan'ın odasındaydı. Aklına gelen soruları tek tek def ederken bunun mümkün olmayacağını biliyordu. O küçük kız Hazan'a benziyor olabilirdi ama yinede bunun olma ihtimalini düşünmek istemiyordu..

Biranda görüş alanına Hazan ve Mira girdi. İkiside çocukları izliyordu. Hazan Poyraz'ın yanına doğru yürümeye başladığında Mira Hazan'a ve Poyraz'a kuşkuyla bakıyordu. Onlar tanışıyo olabilirlerdi ve bunlardan haberleri yoktu belkide.. Ama şimdilik ikisinede bir şey demeyecekti. Hazan Poyraz'ın yanına geldiğinde durdu. Poyraz Hazan'a bakmadan konuştu.

'' Önemli değil. '' dedi alaylı bir ses tonuyla. Hazan sinirinden kudursada bir şey demedi.

'' Bir daha ki sefer beni uyandır. Bana dokunma ! '' dedi ve tam gitmek üzereyken Poyraz Hazan'ı bileğinden yakaladı. Daha sonra eliyle 2 çocuğun olduğu yeri gösterdi. Kavga mı ediyorlardı ?

Hazan çocuklara baktığında küçük bir kız çocuğunun toz toprak olduğunu gördü. Kendinden yaşça büyük bir çocuk onunla uğraşıyordu. Biranda Mira'ya anlattığı anılar zihninde dolanmaya başladı. Hazan zihinin boşalttı ve küçük kıza yardım etmek için hemen öne atıldı. Ama Poyraz onun gitmesine engel oluyordu.

'' Napıyorsun Poyraz ?Ona yardım etmeliyim. Görmüyor musun kızın gözleri doldu.Korkuyor.''

Hazan ne kadar debelensede Poyraz Hazan'ın bileğini bırakmamıştı. Hazan'ı çekip yanındaki sandalyeye oturttu.

'' Neler olacağı belli olmaz. Onu kurtaracak bir kahraman çıkar. Bekle. '' dedi çocuklardan gözlerini ayırmayarak. Küçük kızın korkusunu anlayabiliyordu Hazan. Çünkü kendisininde başına gelmişti. Olacakları izliyordu uzaktan. Çocukların konuşmalarınıda duyuyordu.

Küçük kız elini kendini korumak için önüne siper etmişti. Ama tam o anda Poyraz'ın dediği gibi başka bir çocuk kahraman edasıyla küçük yumruklarını çocuğa indiriyordu. Acımadan. Çocuk aldığı darbelerden dolayı kaçarken küçük kız o korkuyla hemen yerden kalkıp kendisini kurtaran çocuğa sarılmıştı.

'' İnanmıyorum. '' dedi Hazan başını iki yana sallayarak.

'' Ne zaman ne olacağı belli olmaz. Birinin kahramanı olmak zor değil. Heleki o çaresiz ve güzelse. '' Poyraz yerinden kalktı ve Hazan'ın yanından geçti. Tam gidecekken Hazan'ın kulağına fısıldadı.

'' Ve o kahraman çocuk asla kahramanlık yaptığını kabul etmez. Reddeder. Bu onu ukala bir çocuk olarak gösterir karşısına. Ama çocuk cömerttir. Sadece cömert. İzle ve gör. '' dedi ve Hazan'ın yanından uzaklaşıp içeri girdi. Hazan yaşadığı şeyi düşündü. Evet. O sapanlı çocukta kahramanlık yaptığını kabul etmemişti bir türlü. Şimdi bu karşısındaki çocukta kızı orda bırakıp gitmişti. Devamında ne olacaktı kim bilir ?

-.-

HAZAN KARASU

Sandalyeden kalktığım gibi Mira'nın yanına gittim. Özgür'le resim çiziyorlardı.

'' Mira yanıma gelir misin ? '' dedim seslenerek. Hemen kalktı ve yanıma geldi.

'' Ne oldu canım ? '' dedi telaşla.