HAZAN VAKTİ - ZEMHERİ -TAMAMLANDI-

23. SALINCAK

9 günlük aradan sonra yeni bölüm geldi. :) Hepinize iyi okumalar. Güzel yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum. Seviliyorsunuz.. :)

3. GÜN

HAZAN KARASU

Dün olanlar zihnimin içinde bir tilki gibi dolanıyor ve beni rahatsız etmekten başka bir şey yapmıyordu. Poyraz gerçek anlamda değişiyordu. Ya da eski benliğine yani benimle tanışmadan önceki benliğine dönüyordu orasını bilmiyorum. Bildiğim tek bir şey var ki o da Poyraz'ın eskisi gibi olmayacağı.

 Şuan şirketteyim. Dün eve gitmek yerine şirkete geldim çünkü gidecek başka huzurlu bir yer düşünemiyordum. Geldiğimden beri kendimi çizimlerime vermiştim ve telefonumu kapatmıştım. Dün gecede şirkette kendi kişisel odamda kaldım. Yalnız ofis değil. Oda. Yatak odam. Evet burada bir yatak odam var. Bu da diğer şirketlerden farkımız olsun ne diyim. Bu yatak odası gizli kapaklı bir şekilde örtüldüğü için çalışanlarım bile bilmiyor. Bilmelerinide istemem şahsen. Mira bir yatak odası olduğunu biliyor ama içine hiç girmedi. Daha doğrusu şuana kadar yatak odama kimseyi almadım. Her neyse. Yataktan doğruldum ve mini lavaboya ilerledim. Elimi yüzümü yıkadım ve kendime gelmeye çalıştım. Yoksa deliricektim. Bu adam bana kafayı yedirtecekti. Volga'yla öpüşmüşlerdi değil mi ? Ayrıca Volga Poyraz'a sevgilim diye hitap etmişti. Bunlar ne ara birlikte olmuşlardı. ? Poyraz ne ara Volga'ya mesaj atmıştı ? Ve en merak ettiğim şeylerden biri de Poyraz Volga'ya o geceyle geceyle ilgili neler anlatmıştı ? Volga neden bana iğneliyici şekilde aşağılık şeyler söyleyip alay etmişti ve offf.. Neden Poyraz hiçbir karşılık vermemişti ?

 .... '' Nefret ediyorum senden. Lanet olsun sana Aptal herif. Geber !!!! '' diye bağırdım aynaya doğru. Banyodan hızlıca çıktım ve giysi dolabına ilerleyip üstümdekilerden kurtuldum. Siyah mini dar elbise giydim. İyi görünüyordum sorun yoktu.Normal bir iş kadınıydım işte. Odadan çıktım ve ofisime girdim. Zaten iki odayı tek kapıyı ayırıyordu. Ayrıca Ofiste yatak odasına açılan kapı tablo gibi duruyordu ve belli olmuyordu. Buda mimar dokunuşlarından ibaretti o kadar. Ofisteki işlerim bitmişti. Saat 10'a gelmek üzereydi. Çantamı alıp ofisten çıktım. Çalışanlarımın hepsi işini yapıyordu. Hepsi bir koşuşturma içindeydi. Alt kata indiğimde hemen danışmana ilerledim.

'' Arabam hazır mı ? '' dedim sert bir sesle. Bunu engelleyemiyordum. Yüzüm sert ve ciddiydi. Ben her zaman gülen biri olarak çalışanlarıma pozitif yönde yardımcı olurdum ama bugün hiç iyi günümde değildim. Hepsi bana şaşkın gözlerle bakıyordu.

'' Evet Hazan hanım. Dışarıda. ''

'' Teşekkürler. '' dedim zoraki gülümsemeye çalışarak. Ve dışarı çıkıp arabaya bindim. Eve gitmeliydim. ....

Eve vardığımda aklımda hala Poyraz'ın saçmalıkları vardı. Volga'nın alayları konuşmaları. Neden onları aklımdan çıkartamıyordum ki ? !! Lanet olsun.

Eve girdiğimde var gücümle tekrardan Lanet olsun diye bağırdım. Bağırmam üzerine evde bazı koşuşturmalar başladı. Evde birileri vardı. Ve hepsi birden merdiven basamaklarına sıralanmıştı. Ben her merdivende birer kişi saydığıma göre karıncı ordusu gibi insanın benim evimde ne işi vardı ? Hem de hepsi çocuk ! Merdivenlere doğru yürüdüğümde Mira'yı gördüm. Şaşkın gözlerle onlara bakıyordum. Ellerini beline koymuş cocukları uyarıyordu.

'' Bu çocuklar kimin ? '' diye bağırdığımda tüm gözler bana döndü. Mira beni gördüğünde kaşlarını çatarak üstüme gelmeye başladı ve elindeki tüm oyuncağı kucağıma yıktı.