HAZAN VAKTİ - ZEMHERİ -TAMAMLANDI-

12. HAFIZA

-Yazarından-

Poyraz konuşmanın orta yerinde çekip giderek Hazan'ın sinirlerini bozmayı başarmıştı. Güneş batmıştı ve hala eve varamamışlardı. Hazan Poyraz'ın hemen yanında eğri büğrü, çamurlu yolda yürümeye çalışıyordu.

'' Poyraz bugün kesinlikle eve gitmek istiyorum. Gerekirse arabayı ben kullanırım. '' Hazan çamurdan kaymak üzereyken Poyraz kolundan tuttu.

'' Önce yürümeyi öğren. ''

'' Yeter artık! '' Hazan kolunu sertçe çekti Poyraz'ın elinden. Poyraz kaşlarını çatıp Hazan'a dönmüştü.

'' Yine ne var Hazan. Yine ne var ??? !! '' Poyraz o kadar çok bağırmıştı ki Hazan istemsiz olarak geriye adım attı ardından hiçbir şey söylemeden ormanlık alana doğru girdi.

'' Hazan buraya gel ! ''

'' İyi git kurtlara yem ol .'' Hazan arkasına baktı ve Poyraz'ın arkasına dönüp gitmesini izledi. Daha sonra yüksek sesle bağırdı.

'' Senin gibi bir dengesizin yanında olursam kendimi daha kötü hissederim.'' Hazan Poyraz'ın gidişini izledikten sonra bir ağacın önüne oturdu ve yaslandı. Ormanda kalakalmıştı. Etrafına bakındı. Kurtların uluma seslerini duyuyordu. Poyraz ciddi ciddi onu bırakıp gitmişti. Ve Hazan'ı kurtlara yem edecekti gidişiyle. Kurt ulumasını duyduğu anda hemen ayağa kalktı ve yola doğru yürümeye başladı. Uluma sesleri daha yakından gelmeye başlıyordu.

'' Poyrazz'' Hazan Poyraz duyar ümidiyle bağırıyordu. '' Poyraaaz '' Ses gitgide yakınlaşıyordu. Etrafı karanlıktı ve hiçbir yeri göremiyordu. Ses kesilmiş ve hiçbir şey duyamıyordu.Taaki dibinden gelen ulumayı duyana kadar. Ani bir çığlıkla arkasına döndü.

'' Sen benim yüreyime mi indiriceksin ! Ne o kurt sesi falan ? '' Poyraz Hazan'ı belinden tutup yola doğru ittirdi.

'' Bana bir daha şaka yapmassın artık. '' Hazan kaşlarını çattı ve yürümeye başladı.

'' Beni bırakıp gittin sandım ''

'' Bunu bir daha yapmayacağımı söylemiştim. '' Poyraz duraksadı. '' Yani kötü durumdaysan''

'' Tamam. O zaman bana vurulduğum gün neden bırakıp gittiğini söylemek istersin. ''

'' Hazan yeter ! Şunu sorup durmaktan vazgeç.''

'' Onada tamam. ''

'' Bugün sadece o saçma sapan tehlikelerden uzak durman için getirdim seni buraya. Ben yapmasam başka biri yapardı. Ben.. ''

'' Vicdan azabı çekiyosun. '' dedi Hazan sözünü keserek.Akıllıcaydı. Başka bir şey söylemektense. Kafasını salladı Poyraz.

'' Evet. Güzel bir gün geçirirsek beni affedersin bende senden kurtulmuş olurum....''

'' Hadi ama Poyraz. Sırf gelip beni oradan uzak bir yere getirdin diye seni affedemem. Bundan sonra hiç affedemem.''

'' Bundan sonra yüzümü görebileceğini sanmıyorum Hazan.''

'' Nasıl ?''