Manson'un Kızı

15.bölüm: Sana İhtiyacı Var

Lanet olası telefon alarmıyla uyandım.

Dün geceki olaylardan sonra oldukça bitkindim fakat devamsızlıktan kalmamak için gitmek zorundaydım.

Lanet olsun.

yavaş ve ağır adımlarla dolabıma gidip üstüme kapşonlu siyah sweetshirt ve siyah bir tayt geçirdim.

Uykusuzluktan göz altlarım çökmüş, emo saçlarım kendi bağımsızlığını ilan etmişti.

Hazırlanmaya gerçekten üşeniyordum.

Yalnızca gözaltlarımı kapatmak ve saçımı taramakla yetindim.

Ve çantamı sırtıma geçirip yola çıktım.

Lanet olasıca okulumun sidik rengi kapısı görmek isteyeceğim son şeydi.

Okula giderken bildiğin ayaklarım geri geri gidiyordu.

İlk ders resimdi. Öğretmenimiz genç bir bayandı ve bu okulda az da olsa sempati duyduğum tek öğretmendi.

Emomsu siyah dağınık saçları ,oldukça koyu makyaji, siyah atleti ve koyu renk yırtık kot pantolonuyla , oldukça seksi bir bayandı.

Fakat benim moron sınıfım resim hocamızdan aşırı şekilde korkuyor.

Bu sınıfı gerçekten de hiç anlamıyorum.

Resim hocamız bize asla konu vermezdi. Bu yüzden kalemimi özgürce kullanırdım.

İnsan bedenine bürünmüş bir gargoyle çiziyordum.

Resim hocamız da her zamanki gibi telefonuyla oynuyordu.

Biri sınıf kapısını yavaşça tıklattı ve kapıyı açtı. Müdür yardımcıları veya öğretmenlerden başka kim olabilirdi ki?

Merak edilecek birşey yoktu, çizdiğim resim o aptal müdürlerden çok daha değerli.

-jeordie senin burada ne işin var?

'Jeordie mi?' başımı yavaşça yukarı kaldırdım.

O adamın suratı bana çok tanıdık geliyordu.

yakışıklı değildi, fakat çirkin de sayılmazdı.üçgenimsi solgun bir suratı, mosmor gözaltları vardı Siyah keçeli saçları omuzlarına geliyordu.

-Ne demek 'ne işin var burada?', karımı özleyemez miyim?gençler izninizle bizim...

-hiçbir yere gitmiyoruz jeordie. Uzun zamandır görüşmüyoruz ve...

Herşey, bir anda oldu.

Resim hocam "jeordie" adındaki adamı kendine doğru çekti ve bir anda çılgınlar gibi öpüşmeye başladılar.

Bütün sınıftan uğultular yükseldiği anda başımı tekrar öne eğdim ve çizimime kaldığım yerden devam ettim.

Nedense bu durum zerre kadar ilgimi çekmiyordu.

Ve öpüşme sesleri kesildiğinde;

-tanrım jeordie,senin yüzünden okuldan atılacağım.

-dudaklarıma yapışan sendin. Gel hadi, konuşmamız gereken bir konu var.

Uğultular eşliğinde sınıftan çıktılar.

Sınıftan çıktıkları anda cam veya kenarında oturan bütün erkekler azmaya, kızlar da dedikodu kaynatmaya başladılar.

Bu sınıftan gerçekten nefret ediyorum.

Birkaç saat içinde sınıfta olanlar tüm okula yayılmıştı bile.