បន្ទាប់ពីអង្គុយមើលរាងតូចញុាំមួយសន្ទុះស៑ូនីងក៏ហៅរាងតូចភ្លាមទើបធ្វើអោយរាងតូចបញ្ឈប់ការញុាំហើយងាកមើលមុខរាងក្រាស់
«អាអុី»ស៑ូនីង
«បាទ »ជឺអុី
«ទៅពេទ្យជាមួយបង»ស៑ូនីង
«ហា៎ ទៅធ្វើអីបងឈឺអីហេស៎»ជឺអុីលឺភ្លាមក៏ងើបទៅស្ទាបថ្ងាសសំណព្វចិត្តក្រែងថានាយឈឺអុី
«បងមិនបានឈឺទេអូនវិញទេដែលឈឺនោះមើលឡើងស្លេកមុខស្លេកមាត់អស់ហើយអូនកើតអី»ស៑ូនីងទាញដៃជឺអុីមកថើបថ្នមៗហើយក៏តបទៅគេដោយសម្លេងស្រាលៗ
«អូនមានបានឈឺអីឯណាមិនចាំបាច់ទៅពេទ្យទេ»ជឺអុី
«ស្ដាប់បងណា៎»ស៑ូនីង
«អូខេៗ ទៅពេទ្យក៏បានចាំបន្តិចអូនផ្លាស់ខោអាវសិន»ជឺអុីដោយឃើញរាងក្រាស់ទម្លាក់ទឹកមុខក៏យល់ព្រមតែម្ដងទៅ
នៅមន្ទីរពេទ្យ
គ្រាន់តែមកដល់មន្ទីរពេទ្យភ្លាមរាងក្រាស់បានបីរាងតូចទៅបន្ទប់អេកូតែម្ដងបន្ទាប់ពីចូលពិនិត្យបានមួយសន្ទុះគ្រូពេទ្យក៏ចេញមកវិញព្រមទាំងកាន់ក្រដាស់លទ្ធផលមកជាមួយផង
«យ៉ាងមិចដែរលោកគ្រូពេទ្យប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំមានកូនមែនទេ»ស៑ូនីងស្លន់ឡើងញ័រអស់ហើយ
«សុំទោសលោកធានតាមពិតអ្នកប្រុសតូចមិនមានផ្ទៃពោះទេបាទតែចាំខ្ញុំនាំគាត់ទៅពិនិត្យបន្ថែមដើម្បីអោយដឹងប្រាកដ»លោកដុកទ័រ
«មិចនឹងអាចទៅអាការៈគេបង្ហាញមកច្បាស់ណាស់តែមិនអីទេអរគុណហើយលោកដុកទ័រជួយពិនិត្យគេអោយល្អផង»ស៑ូនីងរាងធ្លាក់ទឹកមុខបន្តិចដែរតែគេក៏មិនភ្លេចបារម្ភពីសំណព្វចិត្តរបស់គេដែរ
«លោកធានអាចចូលទៅមើលអ្នកប្រុសតូចបាន»លោកដុកទ័រថាហើយក៏ដើរចេញទៅឯរាងក្រាស់ក៏រត់ចូលទៅក្នុងបន្ទប់តែម្ដង
«អូនយ៉ាងមិចហើយមានឈឺត្រង់ណាទៀតទេ»ស៑ូនីងគេបារម្ភណាស់រាងតូចដូចស្លេកទៅៗមិចទេពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ
«អូនមិនអីទេបងកុំបារម្ភអីណា»ជឺអុីអង្រួនដៃស៑ូនីងតិចៗធ្វើចារឹកខ្ចូតៗអោយនាយជឿមកលើខ្លួន
