"ငါဘယ္မွာကပ္စီးအိုးလို႔လဲ~"
"အိုးတာဘဲေလ ငါတို႔ကိုမုန္႔တစ္ထုပ္စီဘဲဝယ္ေကြၽးတာမင္းက~"
"ဟုတ္ပါ့ ေျပာေတာ့မုန္႔အမ်ားႀကီးဝယ္ေကြၽးမယ္တဲ့
ဘာမွလဲမဟုတ္ဘူး~"
"kookieကိုအႏိုင္က်င့္ေနၾကတယ္ၪီး..အီးးဟီးး~"
"ဟုတ္တယ္ကြာ ၪီးရဲ့အခ်စ္တံုးေလးကိုအႏိုင္က်င့္ေနၾကတာ
သူတို႔ကိုဆူမျွဖစ္မွာပါ~"
သက္တူရြယ္သူေတျြဖစ္ၾကေဘမဲ့
ေဂ်ာင္ကုကထယ္ေယာင္းေပါင္ေပၚမွာထိုင္
ကေလးလုပ္ေနေတာ့ ဟိုႏွစ္ေယာက္က မ်က္စိေမွးေမွးနဲ႔ၾကည့္ရင္း မုန္႔ေတြစားေနၾကေလရဲ့~
"kookieလဲမုန္႔စားခ်င္တယ္ၪီး~"
"သြားယူလိုက္ေလ အေသးေလးႀကိဳက္တဲ့မုန္႔ကိုယူလိုက္~"
"ဟုတ္~ဟိုမုန္႔က....
"အိုး ဒီမုန္႔ကအရမ္းစားေကာင္းတာ~"
မုန္႔ေတြအမ်ားႀကီးထဲမွာမွ စပ်စ္ေျခာက္နဲ႔
berryေျခာက္ေတြပါတဲ့cookieမုန္႔ေလးကို
ေဂ်ာင္ကုယူဖို႔အလုပ္ ကေလးမတစ္ေယာက္ကလက္ၪီးသြားၿပီ~
"အဲ့မုန္႔ကိုငါယူမလို႔ေလ~"
"ဒါေဘမဲ့ ငါအရင္ယူလိုက္ၿပီေလ~"
"ငါ့ကိုေပး မုန္႔ေတြကငါ့ရဲ့ၪီး ဝယ္ထားေပးတာ~"
"မေပးပါဘူး ငါတို႔စားဖို႔ဝယ္ထားေပးတာ~"
"ၪီး...ဟင့္~"
"ရား...မငိုစမ္းနဲ႔ ေရာ့ယူလိုက္~"
"အစကတည္းကေပးပါလား~"
"အခုမငိုေတာ့ဘူးလား~"
"ဟင့္အင္း~"
"ေသခ်ာၿပီလား~"
"ေသခ်ာတယ္~"
"အဲ့တာဆို ငါ့မုန္႔ျပန္ေပး~"
ေပးၿပီးသားေဂ်ာင္ကုလက္ထဲကမုန္႔ကိုဆတ္ကနဲယူသြားတဲ့
ကေလးမေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္
ခ်က္ခ်င္မ်က္ႏွာမဲ့ၿပီးငိုပါေလေရာ~
"ျပန္ေပး...အီးးဟီးးး~"
"ဟားဟားး မေပးဘူးကြ~"
"အီးးဟီးး...ေပးလို႔ ၪီးနဲ႔တိုင္ေျပာမွာ~"
"အေသးေလးေရ မငိုရဘူးေလ ၪီးကအသစ္ဝယ္ေပးမွာေပါ့
အခုခ်က္ခ်င္းဝယ္ေပးမယ္ေနာ္~"
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
