"အား~အိပ်ယာခင်းကတော့ လဲမှဖြစ်တော့မယ်~"
"kookieအိပ်ချင်ပြီဦး~"
"အင်းပါ အင်္ကျီလေးတော့ဝတ်ရအောင်နော်~"
"ဦးဝတ်ပေး~"
"Okဗျာ~"
ထယ်ယောင်းက ဂျောင်ကုကိုညအိပ်ဝတ်စုံဝတ်ပေးပြီး
သူလဲဝတ်ကာ အတူအိပ်ကြတော့
ထုံးစံအတိုင်းထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုကို
ကျောပွတ်ပေးလျှက်~
"ဦး~"
"ဗျာ~"
"ဘာဖြစ်လို့ဦးရဲ့လိင်တံက အရမ်းကြီးနေတာလဲဟင်
လူကြီးဖြစ်လို့လား kookieဟာကသေးသေးလေးလေ~"
"ဟုတ်တယ်လေ ဦးကလူကြီးဖြစ်နေပြီမို့လို့ကြီးတာ~"
"kookieလူကြီးဖြစ်လာရင်ရော
အဲ့လိုကြီးလာမှာလား~"
"နည်းနည်းတော့ကြီးလာမှာပေါ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ
အသေးလေးကဦးလိုအကြီးကြီးလိုချင်လို့လား~"
"မလိုချင်ပါဘူး အဲ့တာက လေးမယ်ထင်တယ်~"
လုံးဝကလေးအတွေးဘဲရှိတဲ့ဂျောင်ကုက
ယောကျာ်းလေးချင်းtoiletထဲဝင် အပေါ့စွန့်ကြရင်တောင်
သူများဟာကိုကြည့်လေ့မရှိတော့ သူ့အရွယ်ကောင်လေးတွေကd**kသေးပြီး ထယ်ယောင်းလိုလူကြီးတွေကd**kကြီးမယ်ထင်နေတာ~
*အသေးလေးနဲ့ အတူရှိရတဲ့နေ့တွေညတွေက
ကြည်နူးဖို့ကောင်းလိုက်တာ~*
လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီးသွားပြီဆိုတော့
နှစ်ယောက်သားအတူတူအိပ်စက်လိုက်ကြပြီး
မနက်မိုးလင်းပြန်တော့ အတူတူရေချိုး မနက်စားစားကြပြီ~
"ဖြည်းဖြည်းစားနော်အသေးလေး နွားနို့လဲသောက်ဦး~"
"ဟုတ်~"
"Oppa~ခနလောက်စကားပြောလို့ရမလား~"
"ပြောလေဆယ်ယောင်း~"
"သီးသန့်ပြောချင်တာ~"
"အော်..အင်းပါ အကြာကြီးတော့မရဘူးနော်~"
"ဟုတ် ရပါတယ်~"
"ခနနော်အသေးလေး~"
မနက်စာထမင်းဝိုင်းမှာဂျောင်ကုကိုထားခဲ့ပြီး
ထယ်ယောင်းနဲ့ဆယ်ယောင်းကအပြင်ထွက်လာကြတော့
ဆယ်ယောင်းမျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်လေးတွေစို့လို့~
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
