"ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်...အာ့...ဦး...ဟင်း~"
"နို့သီးခေါင်းလေးတွေကချစ်စရာလေး...ပြွတ်စ်~"
"အာ့...ဦး...မစုပ်ရဘူးလေ~"
သူ့ရဲ့ချယ်ရီသီးတွေကိုစုပ်နမ်းနေတဲ့ထယ်ယောင်းကို
ဂျောင်ကုတားဘေမဲ့ မရတဲ့ထယ်ယောင်းက
ချယ်ရီသီးတွေကိုစုပ်ရုံမက ဖွဖွလေးပါကိုက်ပေးတာမို့
ဂျောင်ကုစိတ်မှာမရိုးမရွ~
"ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်...အွန်း...ပြွတ်စ်~"
"ဟာ့...အား...အင်း...ဟင့်~"
"အမ်း...ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်~"
"အာ့...အင်း...နေရခက်တယ်ဦး~"
ချယ်ရီသီးတွေကို တစ်ဖက်တစ်လှည့်စုပ်ပေးရင်း
လက်က ဂျောင်ကုရဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်
d**kပိစိလေးကို အထက်အောက်ပွတ်တိုက်ပေးတဲ့ထယ်ယောင်း~
"ပြွတ်စ်...မွ...ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်~"
"အင်း...အာ့...ဟိုတစ်ခါက..kookieရဲ့
ဟိုဟာကိုလျှက်တုန်းကနဲ့ ခံစားချက်တူတယ်~"
"ပြွတ်စ်...ဟုတ်လား..လိပ်ပြာလေးက ပန်းဝတ်ရည်တွေထုတ်နေပြီလား~"
"ဟင်?...အာ့...ဟား...အင့်~"
"တကယ်ကို ဝတ်ရည်တွေထုတ်နေပြီဘဲ~"
ထယ်ယောင်းက d**kပိစိလေးကိုလွတ်ပေးကာ လှပတဲ့
ပန်းနုရောင်ပူစီလေးကိုကိုင်ကြည့်တော့
အရည်တွေရွှမ်းစိုနေပြီမို့ အပေါက်ကလေး
သေးသေးလေးထဲ လက်သန်းတစ်ချောင်းထည့်လိုက်လေရဲ့~
"အာ့...အား...ဦး...ဟင့်~"
"နာလို့လားအသေးလေး~"
"ဟင့်အင်း...မနာဘူး..ဒါဘေမဲ့..တစ်မျိုးကြီးဘဲ~"
"ဒီလိုဆိုရင်ရော?"
"အား...အာ့...မလုပ်နဲ့...ဟင့်...အမ်း~"
လက်သန်းလေးနဲ့ပူစီထဲအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတာကို
ဂျောင်ကုမှာ ငြီးသံတွေထွက်ကာတွန့်လိမ်နေတော့
ထယ်ယောင်းကပြုံးနေသေး~
"လိပ်ပြာလေးက သူ့အလုပ်သူလုပ်သားဘဲ~"
"ဘာ...ဘာကို...အား...ဟာ့...အင်း~"
မအင်္ဂါတွေရဲ့သဘာဝ အကျုံ့အချဲ့လုပ်နိုင်ပြီး
ချွဲကျိကျိအရည်တွေထုတ်ပေးနိုင်တာမို့
ထယ်ယောင်းကချောင်သွားတဲ့သူ့ရဲ့လက်သန်းကိုထုတ်ကာ
လက်ခလယ်ထည့်ပေးလေရဲ့~
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
