"sorryပါကွာ ဦးနောက်ကျသွားတယ်~"
"ပြောလိုက်ရင် အဲ့လိုချည်းဘဲ~"
"ဟဟ မဟုတ်ရပါဘူးကွာ ရေသောက်လိုက်ဦးလေ~"
ထယ်ယောင်းကရယ်ရယ်မောမောနဲ့ဂျောင်ကုအနားမှာထိုင်ကာ ကာတွန်းကားအတူတူကြည့်ပေးပြီး
အတူတူရယ်မောပေးလေရဲ့~
"ဦး~"
"ပြောလေအသေးလေး ဦးဘာလုပ်ပေးရမလဲ~"
"ဟင့်အင်း~Kookieကလေ ဒွိလိင်ဖြစ်နေတော့
သူများတွေနဲ့လဲမတူဘူး အဲ့လိုကွဲထွက်နေတာမျိုးကိုkookieမကြိုက်ဘူး ဘယ်ကိုသွားသွား
အမြဲတမ်းတစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေသလိုခံစားရတယ်~"
"ဘာလို့အဲ့လိုတွေးရတာလဲအသေးလေးရဲ့
အသေးလေးကတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပါဘူး
ပြီးတော့လိင်နှစ်မျိုးပါတော့ ကံကောင်းတယ်လို့တောင်ပြောလို့ရတယ်~"
"ဘယ်လိုလုပ်ကံကောင်းတာလဲ ကံဆိုးတာမဟုတ်ဘူးလား~"
"ကံကောင်းတာပါ သူများတွေရချင်လို့တောင်မရဘူးလေ
နိုင်ငံခြားသတင်းတစ်ခုမှာ ဦးဖတ်ဖူးတယ် လိင်နှစ်မျိုးရချင်လို့ခွဲစိတ်တာတဲ့ ပြီးတော့အသေးလေးလဲသိမှာပါ
တစ်ချို့gayတွေဆိုလိင်ပြောင်းခွဲစိတ်မှုတွေလုပ်ကြတာလေ~"
"သိတော့သိဘေမဲ့~~"
"အသေးလေးဘယ်လိုခံစားနေရလဲဦးသိပါတယ်
ဒါဘေမဲ့ အားမငယ်ပါနဲ့ ဦးကအသေးလေးဘက်မှာအမြဲတမ်းရှိနေမယ်~"
"Kookieယုံမယ်နော်ဦး~"
"ယုံလိုက်~ပြီးရင် အသေးလေးလဲ ကိုယ့်ရဲ့ဖြစ်တည်မှုကို
ကိုယ်လက်ခံနိုင်ရမယ် အဲ့တာအတွက်အားမငယ်ရဘူး
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ချစ်ရမယ်~"
"ဟုတ်~"
ထယ်ယောင်းရဲ့စကားတွေကြောင့် ဂျောင်ကုပြုံးရွှင်ကာ
ထယ်ယောင်းရင်ခွင်ထဲဝင်နေလိုက်ပြီး
သူ့ရဲ့ဖြစ်တည်မှုကိုကျေကျေနပ်နပ်လက်ခံလိုက်လေရဲ့~
*ဦးပြောတာမှန်တယ် ငါ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ချစ်ရမယ်~*
မိခင်နဲ့နေစဥ်ကလဲ စိတ်ပူလွန်းတဲ့မိခင်က
ဘယ်သူနဲ့မှအဆက်အစပ်မလုပ်ခိုင်းသလို
ထယ်ယောင်းမိဘတွေနဲ့နေတော့လဲ အပြည့်အဝအချစ်ခံရဘေမဲ့ မိဘမဲ့ဖြစ်တဲ့သူ့ကိုခင်ချင်တဲ့လူကမရှိတော့
အမြဲတမ်းတစ်ယောက်တည်းဖြစ်ခဲ့ရရှာတာ~
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
