"ဆင္းလာၾကတာနဲ႔အေတာ္ဘဲ မနက္စာခ်က္ၿပီးသြားၿပီ
လာထိုင္ၾကေတာ့ စားဖို႔လုပ္ေပးမယ္~"
"ၪီး~Kookieက အစ္မဆယ္ေယာင္းလုပ္ေပးတဲ့မနက္စာကိုမစားခ်င္ဘူး~"
"ဟုတ္ပါၿပီ ၪီးအသစ္လုပ္ခိုင္းလိုက္မယ္ေနာ္~"
"အန္တီႀကီးေတြကိုဘဲလုပ္ခိုင္း~"
"Okပါ ကေလးေရ~"
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ထယ္ေယာင္းက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စားဖို႔မနက္စာကိုအိမ္အကူေတြကိုလုပ္ခိုင္းေတာ့ ဆယ္ေယာင္းအေတာ္ေလးေဒါသထြက္သြားတာအမွန္~
"ဒီမွာအဆင္သင့္စားရံုဘဲေလ~"
"ေတာ္ပါၿပီ လုပ္ထားတာေတြကို ဆယ္ေယာင္းဘဲစားလိုက္ေတာ့ေနာ္~"
"ကြၽန္မလုပ္ေပးတဲ့မနက္စာက ရိုးအီသြားလို႔
မစားခ်င္ေတာ့တာလားOppa~"
"မဟုတ္ပါဘူး မင္းက မနက္စာကို
တစ္ေန့တစ္မ်ိဳးမရိုးရေအာင္ျပင္ေပးလုပ္ေပးပါတယ္
စားရတာအရသာလဲရိွတယ္~"
"ဒါဆိုရင္?"
"ေစတနာအစစ္အမွန္နဲ႔လုပ္ေပးတာမဟုတ္လို႔
အေသးေလးေရာ ငါပါမစားခ်င္ေတာ့ဘူး~"
ထယ္ေယာင္းကစကားကိုအျပတ္ေျပာခ်လိုက္ေတာ့
ဆယ္ေယာင္းမွာထိုင္ရမလို ထရမလိုနဲ႔
မလံုမလဲျဖစ္ေနေတာ့ထယ္ေယာင္းကဘဲ~~
"ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနပါ မင္းရဲ့စိတ္ကိုရွင္းရွင္းထား
ကေလးအေပၚမနာလိုမျဖစ္နဲ႔ ဒါဆိုရင္အဆင္ေျပတယ္~"
"ကြၽန္မလုပ္ခဲ့မိတဲ့အမွားေတြက Oppaကိုခ်စ္လို႔ျဖစ္ခဲ့တာေတြဆိုေဘမဲ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခြင့္လြတ္ေပးပါ~"
"မင္းတကယ္အမွားကိုသိလို႔ ျပင္ဆင္လိုစိတ္နဲ႔ေတာင္းပန္တာဆိုရင္ ငါခြင့္လြတ္ပါတယ္~"
"ေက်းဇူးပါOppa~"
ခြင့္လြတ္တယ္ဘာညာနဲ႔သူ႔ကိုဆြဲထားတာကို
ဆယ္ေယာင္းေက်နပ္ေနေဘမဲ့ တကယ္တမ္းေတာ့
ထယ္ေယာင္းက သူသံသယဝင္ေနတဲ့ဆယ္ေယာင္းအေဖကိုစစ္ေဆးခ်င္ေသးလို႔~
"မနက္စာရပါၿပီအစ္ကိုေလး~"
"စားလို႔ရၿပီအေသးေလး ျဖည္းျဖည္းစားေနာ္~"
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
