*Ommaတို့နဲ့ယှဥ်ရင် ငါကသူစိမ်းလိုဖြစ်နေတော့
အသေးလေးအတွက်ခက်ခဲတာမဆန်းပါဘူး~*
"အသေးလေးရေ ဘာယူဦးမှာလဲကြည့်ဦး~"
"ဒီတစ်ခေါက်တော့ ဂျောင်ဟွန်းကိုခေါ်သွားမယ်~"
"ဂျောင်ဟွန်းကဘယ်တစ်ယောက်လဲ ဦးကိုပြော
ဦးသွားယူပေးမယ်~"
"မှတ်မိအောင်လုပ်မယ်လို့လဲပြောပြီးတော့
အခုဂျောင်ဟွန်းကိုမသိပြန်ဘူးလား~"
"ဒီတစ်ကြိမ်ဘဲပြောပြပေးပါနော် ဦးသေချာမှတ်ထားပါ့မယ်~"
"ဂျောင်ဟွန်းက ပန်းရောင်ယုန်ရုပ်လေ~"
"ကောင်းပါပြီ~"
ဂျောင်ကုပြောတဲ့အတိုင်း ပန်းရောင်ယုန်ရုပ်သွားယူရာ
ပန်းရောင်ယုန်ရုပ်ဘဲကို အကြီးအသေးကွာတဲ့
အရုပ်လေးရုပ်ဖြစ်နေလို့ လေးရုပ်လုံးယူသွားပြီး
သွားရွေးခိုင်းရသေး~
"ဦးကအသုံးလဲမကျဘူး ဘာမှလဲမသိဘူး~"
"ဟုတ်ပါတယ် ဦးကအသုံးမကျတဲ့ကောင်ပါ~"
"ဂျောင်ဟွန်းက kookie 8နှစ်ပြည့်မွေးနေ့တုန်းက
ဦးပို့ခဲ့တဲ့အရုပ်လေ မမှတ်မိဘူးလား~"
"ဦးကအလုပ်တွေများတော့ မမှတ်မိဘူးအသေးလေးရဲ့
ခွင့်လွတ်ပေးနော်~"
ဂျောင်ကုဆီမှာရှိတဲ့အရုပ်တော်တော်များများက
သူဝယ်ပေးထားတာတွေချည်းဆိုဘေမဲ့
ဝယ်ပြီး ကိုယ်တိုင်လာပေးထားတာတစ်ခုမှမရှိ~
"ကျွန်တော်တို့သွားတော့မယ်နော်Appaနဲ့Omma~"
"ဟုတ်ပြီ ကောင်းကောင်းသွားကြနော်
ရန်လဲမဖြစ်ကြနဲ့ ပြဿနာလဲမဖြစ်ကြနဲ့~"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ နောက်ထပ်မကောင်းတာ ဘာမှမဖြစ်စေရပါဘူး~"
"မကြာမကြာလဲ အလည်လာကြဦး~"
မိဘတွေနဲ့ သေသေချာချာနှုတ်ဆက်ပြီးနောက်
ထယ်ယောင်းတို့တွေအိမ်ပြန်သွားကြရာ
အိမ်မှာအသင့်ရှိနေတဲ့ဆယ်ယောင်းက အံ့သြစွာထွက်ကြိုလေရဲ့~
"ပြန်လာကြပြီလား တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်ကြာဦးမယ်ထင်နေတာ~"
"ကိုယ့်အလုပ်တွေကဲမပြီးပြတ်သေးသလို
အသေးလေးကလဲကျောင်းသွားရဦးမှာလေ~"
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
