ယင်ကောင်တွေရွှံ့တွေနဲ့မို့ သဘောမကျတဲ့ထယ်ယောင်းက
အမေဖြစ်သူနဲ့ဂျောင်ကုတို့နောက် တစ်ကောက်ကောက်လိုက်နေရသည်မှာမလွယ်လှ~
"အသားလဲရပြီ အားလုံးစုံပြီဆိုတော့ ပြန်ကြစို့
နေ့လယ်စာအတွက်ချက်ပြုတ်မယ်~"
"kookieလဲလုပ်ကူမယ်နော်ဖွားဖွား~"
"မလိုပါဘူးကွယ် ဖွားဖွားဘဲလုပ်ပါ့မယ်~"
"လုပ်ကူမယ် kookieကလူကြီးဖြစ်ပြီ~"
"ဟုတ်ပါပြီရှင် အဲ့တာဆိုလဲသဘောပါ~"
လိုအပ်တာတွေအကုန်ဝယ်ပြီးချိန်မှာတော့
သုံးယောက်သားအိမ်ပြန်သွားကြပြီး
ချက်ပြုတ်ကြတော့ ဂျောင်ကုတင်မက ထယ်ယောင်းပါ
မီးဖိုမှာဝင်ကူလေရဲ့~
*ဒုန်း...ခလွမ်း!*
"ရားး!..ငါ့ပန်းကန်တွေ~"
"kookieမဟုတ်ဘူးဖွားဖွား~"
"ကျွန်တော်Omma ကျွန်တော် မတော်တဆလွတ်ကျသွားတာ..ဟဲဟဲ~"
"သွားတော့ထယ်ယောင်း မင်းသွားလိုက်တော့
မဟုတ်ရင်ငါ့မီးဖိုပျက်စီးလိမ့်မယ်~"
"နောက်ထပ်မဖြစ်စေရဘူးOmma
နှင်မထုတ်ပါနဲ့~"
"အဲ့တာဆိုလဲ ခရမ်းချဥ်သီးသွားကောက်ခဲ့သွား~"
"ဘယ်မှာကောက်ရမှာလဲ~"
"မင်းAppaကိုမေးလိုက် သွား~"
မီးဖိုထဲကထယ်ယောင်းထွက်သွားဖို့အရေး
Mrs.kimလဲ သူတို့အိမ်ဝန်းထဲစိုက်ထားတဲ့
ခရမ်းချဥ်သီးတွေသွားကောက်ခိုင်းရတယ်။
"ကြက်ဥတွေဖောက်လို့ပြီးပြီဖွားဖွား
နောက်ထပ်ဘာလုပ်ရမလဲ~"
"အဲ့ကြက်ဥထဲကို ဂျုံမှုန့် ပန်းကန်တစ်လုံးစာထည့်ပြီး
မွှေထားလိုက်~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
"kookie~ဖွားဖွားတစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား~"
"ဟုတ် မေးပါဖွားဖွား~"
"သားက ထယ်ယောင်းရဲ့အရေးကြီးစာရွက်စာတမ်းတွေကို
ဖျက်ဆီးလိုက်တယ်ဆိုဟုတ်လား~"
"..........."
"ဖွားဖွားကသားဘက်ကပါ အဲ့တာကြောင့်ဘာမှမကြောက်ဘဲယုံယုံကြည်ကြည်နဲ့ဖြေလိုက်~"
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
