~~တီးတီး~~

"အာ~အရေးထဲ passwordကမေ့နေတယ်~"

"Oppaကလဲ ကိုယ့်အိမ်passwordတောင်မေ့ရတယ်လို့~"

"ဘယ်တတ်နိုင်မလဲbellတီးရမှာပေါ့~"

*Tito~~Tito~*

"အပြင်သွားကြတာတော့မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်~"

*Tito~~Tito~*

*ချလောက်~*

"ဘယ်သူလဲ~"

တံခါးလာဖွင့်ပေးသူကဂျောင်ကုဖြစ်ပြီး
အိပ်ချင်မူးတူး စူပုပ်ပုပ်လေးနဲ့မို့ လွန်ခဲ့တဲ့12နှစ်က
3နှစ်ကျော်4နှစ်အရွယ်kookieလေးကိုတောင်
မြင်ယောင်မိသွားတဲ့ထယ်ယောင်း~

"အသေးလေး~"

"ဟင်?"

"ဦး ပါအသေးလေးရဲ့~~ဦးတို့........

*ဒုန်း!*

ထယ်ယောင်းအသံကြားလိုက်မှ အိပ်ချင်ပြေသွားတဲ့ဂျောင်ကုက ထယ်ယောင်းတို့နှစ်ယောက်ကိုလဲရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရော ချက်ချင်းတံခါးကိုဆောင့်ပိတ်ပစ်လိုက်ရော~

"အမလေးငါ့မြေးရယ် ဘယ်သူမို့လို့ တံခါးကျိုးမတတ်ဆောင့်ပိတ်လိုက်ရတာလဲ~"

"ဦး...ဦးရောက်နေတယ်~"

"ဟုတ်လား~မျက်နှာသွားသစ်လိုက်တော့နော်
ဖွားဖွားတံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်မယ်~"

"ဟုတ်~"

အခုမှအိပ်ယာထတာမို့ မျက်နှာသစ် အဝတ်စားသွားလဲတဲ့ဂျောင်ကုက ထယ်ယောင်းနဲ့မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲသလို
ဆယ်ယောင်းမျက်နှာကိုလဲလုံးဝမမြင်ချင်တာအမှန်~

"လာမယ်ဆိုတာလဲကြိုမပြောဘူးသားရယ်
လာကြ လာထိုင်ကြ ဒီကသမီးလေးလဲလာထိုင်~"

"ဟုတ်ကဲ့အန်တီ~"

"ဖေကြီးရေ လာပါဦး ဒီမှာရှင့်သားရောက်နေတယ်~"

"ဟုတ်လား လာပြီဗျို့~"

"ဒီမှာ အန်တီတို့အတွက်လက်ဆောင်ဝယ်လာတယ်~"

"လက်ဆောင်တွေမလိုပါဘူးသမီးရယ်~"

"ပေးချင်လို့ပါ လက်ခံပေးပါနော်~"

"ဟင် ဒီသမီးလေးကဘယ်သူများလဲ~"

"Oppaရဲ့ချစ်သူပါအန်ကယ်~"

~~သွေး~~{Complete}Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz