*သက်သေမရှိသေးတော့ စွတ်စွဲရာကျတယ်
ပြီးတော့တိုက်ဆိုင်တာလဲဖြစ်နိုင်တာဘဲ~*

"ဒါနဲ့နေပါဦး ဘာလို့Oppaကအတိအကျကြီးမေးနေတာလဲ~"

"အာ..ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ကိုယ့်အဖေက
februaryလရဲ့နေ့တစ်နေ့မှာ သူ့ရဲ့လုပ်ငန်းမိတ်ဆွေတွေနဲ့ကိုယ့်ကိုမိတ်ဆက်ပေးတယ် အဲ့တုန်းကများဆယ်ယောင်းအဖေကိုမြင်ခဲ့တာလားသိချင်လို့ပါ~"

"အဲ့တာကြောင့်Oppaက Appaကိုစတွေ့ကတည်းက
မြင်ဖူးတယ်လို့ပြောနေတာကို~"

"အွန်း~မနက်ဖြန် ကိုယ့်မိဘတွေဆီသွားဦးမယ်
မတွေ့တာလဲကြာပြီဆိုတော့~"

"ကျွန်မကိုလဲခေါ်ပါလား Oppaမိဘတွေနဲ့တွေ့ဖူးချင်လို့~"

"ရတယ်လေ လိုက်ခဲ့~"

မိဘဆီသွားချင်တာကနည်းနည်း ဂျောင်ကုကိုတွေ့ချင်တာကများများမို့ စိတ်လှုပ်ရှားကာ တစ်ညလုံးအိပ်မပျော်တဲ့ထယ်ယောင်းကမနက်အစောကြီး အိမ်ကထွက်လေရဲ့~

*အသေးလေးနဲ့မတွေ့ရတာ နှစ်ပတ်လောက်ရှိပြီ
ကျောင်းမှာသွားစောင့်ဘေမဲ့ ကျောင်းလဲမလာဘူး~*

"Oppaကိုကြည့်ရတာအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေသလိုဘဲ
မဟုတ်မှkookieနဲ့တွေ့ရတော့မှာမို့လို့လား~"

"မဟုတ်ပါဘူး ကိုယ့်မိဘအိမ်ကိုတစ်ခါမှ
မိန်းကလေးမခေါ်လာဖူးဘူးဘဲအခုမှခေါ်လာလို့ပါ
Ommaတို့ဘာပြောမလဲစိတ်လှုပ်ရှားနေတာ~"

"ဟိဟိ..အဲ့လိုကိုး စိတ်ချပါ Oppaကို
မျက်နှာမပျက်စေရဘူး~"

ထယ်ယောင်းလိမ်ပြောနေတာကိုအဟုတ်ထင်သွားတဲ့ဆယ်ယောင်းက ပျော်မဆုံးမော်မဆုံးတွေဖြစ်ပြီး
သူ့ရဲ့မျက်နှာကိုမှန်ထဲကြည့်ကာ သေချာပြင်ဆင်
နှုတ်ခမ်းနီတွေဆိုးနဲ့ လုပ်နေတာမပြီးတော့~

"ရောက်ပြီ ဒါကိုယ့်မိဘအိမ်ဘဲ~"

"ချစ်စရာလေးဘဲ အေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့
နေချင်စရာလေး~"

"ဝယ်လာတဲ့လက်ဆောင်တွေယူပြီ အပြင်ထွက်တော့
အိမ်ထဲသွားရအောင်~"

"Nae~"

ဆယ်ယောင်းက မျက်နှာလုပ်ဖို့ဝယ်လာတဲ့
ပစ္စည်းတွေယူနေချိန် ထယ်ယောင်းကတော့
ဂျောင်အီအမည်ရှိတဲ့ဂျောင်ကုရဲ့ဝက်ဝံရုပ်လေးကို
လက်ဆွဲအိတ်အလှလေးနဲ့ထည့်ယူလာလေရဲ့~

~~သွေး~~{Complete}Where stories live. Discover now