"ဘာေျပာမွာလဲေျပာေလၪီး~"
"တကယ္လို႔ ၪီးမိန္းမယူလိုက္ရင္ အေသးေလးဘယ္လိုခံစားရမလဲ~"
"ဘယ္လိုမွမခံစားရဘူးေလ~"
"ၪီးမိန္းမယူၿပီးရင္ အေသးေလးကၪီးနဲ႔အတူမအိပ္ရေတာ့ဘူးေနာ္ ၪီးက ၪီးရဲ့မိန္းမနဲ႔ဘဲအိပ္ေတာ့မွာ~"
"ဟင္?"
"အခုလိုေတြ အေသးေလးကိုအလိုမလိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
ေက်ာင္းပို႔ေက်ာင္းႀကိဳလဲမလုပ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး
လိုတာထက္ပိုၿပီးကရုမစိုက္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး~"
"ဟင့္...ၪီးမိန္းမ မယူလို႔မရဘူးလားဟင္
ၪီးမိန္းမယူရင္..ဟင့္...kookieက
ဘယ္သူနဲ႔ေနရမွာလဲ~"
"ဒီအိမ္မွာဘဲေနရမွာပါ ဒါေဘမဲ့
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေနရမယ္ menstruationျဖစ္ရင္လဲ
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ထိန္းသိမ္းရမယ္~"
"အဲ့တာေတြကို..ဟင့္..kookieကိုယ့္ဟာကိုယ္လုပ္ပါ့မယ္
ၪီးကိုဒုကၡမေပးေတာ့ပါဘူး..ဟင့္~"
"မငိုပါနဲ႔အေသးေလးရဲ့ ၪီးက အခုခ်က္ခ်င္းမိန္းမယူမွာပါ့မဟုတ္တာ~"
ဒီတိုင္း စကားေလးနဲ႔ေျပာတာေတာင္
ရိႈက္ရိႈက္ၿပီးငိုေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္
ထယ္ေယာင္းမိန္းမယူဖို႔ကိုအေတာ္ေလးစဥ္းစားရေတာ့မည္~
"ၪီးလုပ္ေပးမယ္အေသးေလး ေပး~"
"Kookie ဝၿပီၪီး~"
"စားတာနည္းလိုက္တာ မမလုပ္ေပးတဲ့မနက္စာကစားမေကာင္းလို႔လား~"
"မဟုတ္ပါဘူး ေကာင္းပါတယ္ kookieဗိုက္သိပ္မဆာလို႔ပါ~"
"ေနမေကာင္းလို႔လား လာၪီး ကိုယ္ပူစမ္းရေအာင္အေသးေလး~"
"ေကာင္းတယ္ kookieဘာမွမျဖစ္ဘူး~"
မနက္အိပ္ယာထကတည္းကမၿပံဳးမရႊင္နဲ႔
သူ႔ကိုလဲေရွာင္ေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္
ထယ္ေယာင္းတစ္ေယာက္စိတ္အလိုမက်ခ်င္~
*menstruationရက္လဲေဝးပါေသးတယ္
အေသးေလးဘာျဖစ္ေနတာလဲ~*
"ၪီးနဲ႔မမ ဆက္စားၾကေနာ္ kookieအေပၚတက္လိုက္ၪီးမယ္~"
"အင္း~ျဖည္းျဖည္းသြား~"
အစားပုပ္ေလးေဂ်ာင္ကုက အခုေတာ့
မနက္စာေလးနည္းနည္းကိုေတာင္ကုန္ေအာင္မစားသြားတာမို႔ထယ္ေယာင္းလဲဆက္မစားႏိုင္ေတာ့ဘဲ
ေနာက္ကလိုက္သြားရာ ေဂ်ာင္ကုကအခန္းထဲမွာဝက္ဝံရုပ္ေလးဖက္လို႔~
"အေသးေလး~"
"ဟင္?...ေက်ာင္းပို႔ေတာ့မွာလား ၪီး~"
"မပို႔ေသးပါဘူး ၪီးဆီလာပါၪီး~"
"ဟုတ္~"
ထယ္ေယာင္းက လက္ႏွစ္ဘက္ကိုဆန္႔တန္းၿပီးေခၚေနေတာ့
ေဂ်ာင္ကုလဲသြားလိုက္ရာ ထယ္ေယာင္းက
ကိုယ္ပူစမ္းၾကည့္ၿပီး ေပြ့ခ်ီကာsofaေပၚထိုင္လိုက္တယ္။
"အဖ်ားလဲမရိွပါဘူး ဘယ္နားကေနလို႔မေကာင္းဘူးလဲၪီးကိုေျပာေလ~"
"ရင္ထဲမွာေနလို႔မေကာင္းဘူး~"
"ရင္ထဲမွာ??''
"ဟုတ္တယ္ ရင္ထဲမွာ~"
"ေအာ္~~မေန့ညက ၪီးေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္လား~"
"အြန္း~"
"ၪီးေတာင္းပန္ပါတယ္အေသးေလးရယ္~"
"ေတာင္းပန္ဖို႔မလိုပါဘူး ၪီးအျပစ္ပါ့မဟုတ္တာ
kookieကိုကရုစိုက္ရတာ ၪီးလဲပင္ပန္းမွာေပါ့~"
"မပင္ပန္းပါဘူး ဘယ္ကပင္ပန္းမွာလဲ~"
"ဒါဆိုရင္ ၪီး kookieကိုခ်စ္လား~"
"ဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ကေလးကို
ဘယ္သူကမခ်စ္ဘဲေနမွာလဲ ခ်စ္တာေပါ့...မြ~"
"ခိခိ~"
"အခုမွဘဲၿပံဳးေတာ့တယ္..မြ...မြ...ႁပြတ္စ္~"
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကိုနမ္းရံုမက
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုပါနမ္းလိုက္တဲ့ထယ္ေယာင္းက
ေဂ်ာင္ကုကိုစိတ္ပူလို႔တံခါးမေခါက္ဘဲ တစ္ခါတည့္ဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္တဲ့ဆယ္ေယာင္းကိုမေတြ့~
*မိၿပီ ေနာက္ဆံုးေတာ့ရွင္တို႔ေတြက
တိတ္တိတ္ပုန္းညားေနၾကတာဘဲ ငါနဲ႔တြဲတယ္ဆိုတာက
သူတို႔ပတ္သက္မႈကိုဖံုးထားခ်င္လို႔ဘဲ~*
"ငါ့ကို ဒီလိုလုပ္လို႔ရမယ္ထင္ေနလား
မာဆယ္ေယာင္းဆိုတဲ့ငါက ၿငိမ္ခံေနမယ့္သူမဟုတ္ဘူး~"
သူတို႔ကိုျမင္ၿပီးေဒါသထြက္သြားတဲ့ဆယ္ေယာင္းကို
ျပန္ၿပီးအဆင္ေျပသြားလို႔ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကတဲ့
ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေဂ်ာင္ကုကမသိ~
👉🌟👈💬💬
..............................................................
Thank you for reading🙏
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
