"ဦး~~kookieရှူးပေါက်ချင်တယ်~"
"ဟုတ်လား toiletသွားရအောင်လေ~"
"ဟုတ်~"
သူ့ကိစ္စကိုမဖြေရှင်းနိုင်သေးဘေမဲ့ဂျောင်ကုကို
ရှူးပေါက်လိုက်ပို့ပေးတဲ့ထယ်ယောင်းက ရှူးပေါက်ပြီး
အိပ်ယာဆီပြန်ခေါ်လာချိန် သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ
ဂျောင်ကုဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်လေရဲ့~
"ဘာလုပ်တာလဲဦး kookieရေမချိုးဘူးလေ~"
"ဦးကို အသေးလေးရဲ့အဖုတ်လေးပြပါဦး~"
"ဘယ်လိုကြီးပြောနေတာလဲဦး~"
"ဟုတ်သားဘဲ အရမ်းလှတဲ့လိပ်ပြာလေးကို ပြပါဦး~"
ပြောလဲပြော ဂျောင်ကုရဲ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုဖြဲကိုင်လိုက်တဲ့ထယ်ယောင်းက ပန်းနုရောင်လိပ်ပြာလေးကိုမြင်တာနဲ့
ရှိရှိသမျှအကြောတွေထောင်ထလာပြီး မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ
ပါးစပ်နဲ့သွားစုပ်ပါရော~
"အား...ဘာလုပ်တာလဲဦး...အာ့...အား~"
"ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်...အွန်း~"
"ဟာ့...အား...တစ်မျိုးကြီးဘဲ...အင်း...ဟင့်~"
"အမ်းး...အွန်း...ပြွတ်စ်~"
ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုရဲ့အဖုတ်လေးကို
အားပါးတရစုပ်နမ်းလိုက် လျှာနဲ့လျှက်လိုက်လုပ်နေရင်း
သူ့ရဲ့d**kကိုလဲလက်နဲ့ဖြေလျှော့နေတော့
နည်းနည်းအဆင်ပြေတယ်ပြောရမယ်~
"အား...ဟာ့...ဦး...ဟင့်...ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး~"
"ပြွတ်စ်...အမ်းး...ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်~"
*အရသာရှိလိုက်တဲ့အဖုတ်လေးကွာ~*
"အိ...အင်း...အင့်...ဟင်း~"
ဂျောင်ကုတစ်ယောက် တစ်ခါမှမခံစားဖူးတဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲနေပြီး
ထယ်ယောင်းစုပ်နေတဲ့အဖုတ်လေးကလဲ
အရည်ကြည်တွေစိမ့်ထွက်နေပြီ~
"ပြွတ်စ်...အွန်း...ပြွတ်စ်~"
"အား...ဟင်းး...ဦး...အင့်~"
"အွန်း...ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်...အမ်း~"
"အာ့...အီး...ဟာ့...အား~"
"ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်~"
"တစ်ခုခုက...ထွက်လာနေပြီ...အာ့...အား..ဦး...အားး~"
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
