ဂျောင်ကုကိုချော့မော့ပြီး အလုပ်လုပ်တဲ့ထယ်ယောင်းက
ဂျောင်ကုအမေရဲ့နှစ်ပတ်လည်နေ့ရောက်ချိန်မှာ
အနက်ရောင်suitကိုဝတ်ဆင်ပြီး ဂျောင်ကုကိုလဲ
ဝတ်နေကျအဝတ်စားတွေထဲက အနက်ရောင်ကိုဝတ်ဆင်စေလေရဲ့~

"အသေးလေး ဘာဖြစ်လို့နှုတ်ခမ်းကထော်နေတာလဲ~"

"ခေါင်းကိုက်လို့~"

"ခေါင်းကိုက်တယ်?..အဲ့တာဆိုဆေးသောက်ရအောင်နော်~"

"ဟုတ်ကဲ့~"

ခေါင်းကိုက်လို့ မျက်နှာမရွှင်မလန်းဖြစ်နေတဲ့ဂျောင်ကုကို
ထယ်ယောင်းကကိုယ်ပူစမ်းကြည့်တော့
အပူချိန်ကပုံမှန်မို့ ခေါင်းကိုက်ပျောက်ဆေးလေးသာတိုက်ပြီး
ဂျောင်ကုအမေရဲ့ပြာအိုးဆီသို့~

"မေမေ~kookieလာတွေ့တယ်
ဟိုမှာကောင်းကောင်းရှိနေရဲ့လား kookieက
ကောင်းကောင်းရှိနေပါတယ်~"

"မတွေ့တာကြာပြီနော်အစ်မ အသေးလေးကိုစိတ်မပူနဲ့နော်
အသေးလေးကလိမ္မာတယ်~"

"အိမ်ပြန်ချင်ပြီ ဦး~"

"အခုမှရောက်တာလေအသေးလေးရဲ့
မေမေကစိတ်မကောင်းဖြစ်နေဦးမယ်~"

"ဟင့်အင်း..ပြန်ချင်ပြီ..ဟင့်..နောက်နေ့မှလာတော့မှာ~"

"ဘာဖြစ်လို့လဲအသေးလေးရဲ့ ခေါင်းကိုက်တာကမသက်သာသေးဘူးလား~"

"မသက်သာဘူး..အဟင့်...ဟင့်~"

"အင်းပါ မငိုရဘူးနော် ပြန်ကြမယ်~"

မျက်နှာတွေပါနီရဲလို့နေပြီဖြစ်တဲ့ဂျောင်ကုကြောင့်
ထယ်ယောင်းလဲစိတ်ပူစွာနဲ့ချက်ချင်းအိမ်ပြန်ခေါ်သွားကာ
family doctorခေါ်ပြီးစစ်ဆေးခိုင်းရတာပေါ့~

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အဖျားလဲမရှိဘူး သွေးပေါင်ချိန်လဲပုံမှန်ဘဲ~"

"ဘာကပုံမှန်ရမှာလဲ ကလေးကဒီလောက်အခြေနေဆိုးနေတာကို~"

"ဘာဖြစ်နေတာလဲတကယ်မသိပါဘူး
အဖျားလဲမရှိတာအမှန်ပါ~"

"kookieခေါင်းတွေ ပေါက်ကွဲတော့မယ်..အီးးဟီးး~"

"မငိုနဲ့အသေးလေး ငိုရင်ခေါင်းပိုကိုက်လိမ့်မယ်
ဆေးရုံသွားကြရအောင်နော်~"

~~သွေး~~{Complete}حيث تعيش القصص. اكتشف الآن