"ceoရေ~~"
တစ်လမ်းလုံးဂျောင်ကုဆီက အမျိုးမျိုးသောစကားတွေကိုနားထောင်လာရတဲ့မန်နေဂျာတစ်ယောက်
ဂျောင်ကုကိုကျောင်းကြိုရမှာကိုလန့်လို့နေပြီ~
"ပင်ပန်းသွားပါပြီ~"
"အဆင်ပြေသွားလို့တော်သေးတယ်~"
"ceo~"
အလုပ်ကိစ္စပြီးလို့ရုံးခန်းကိုပြန်အလာ
နှုတ်ခမ်းကိုစူထားပြီး လက်ပိုက်ကာ
သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးနေတဲ့ဂျောင်ကုကို
မှေးငေါ့ပြလာတဲ့မန်နေဂျာကြောင့် ထယ်ယောင်းတစ်ချက်ပြုံးကာ ဂျောင်ကုကိုအနောက်ကနေသွားဖက်လိုက်လေရဲ့~
"မထိနဲ့~"
"ဦးအရမ်းပင်ပန်းလို့ပါကလေးရယ် ခနလောက်ဖက်ထားမယ်နော်~"
"မရဘူး~"
"ဦးဒီနေ့ ဧည့်သည်နဲ့ဘာအကြောင်းပြောခဲ့လဲသိချင်လား~"
"မသိချင်ဘူး~"
"ဧည့်သည်က ဦးကိုUKအလည်ခေါ်နေတာလေ
UKမှာမုန့်တွေFreeစားရမှာတဲ့ အဲ့တာကို ဦးက
အသေးလေးကိုရောခေါ်ခဲ့မယ်လို့ပြောလိုက်တာ သူကမရဘူးတဲ့ အဲ့တာနဲ့ဦးကအကြာကြီးညှိနှိုင်းနေရတာလေ
အခုတော့အဆင်ပြေသွားပါပြီ~"
"လိမ်နေတာမဟုတ်လား~"
"လိမ်စရာလားအသေးလေးရဲ့ ဦးကဘယ်တုန်းကလိမ်လို့လဲ~"
"အဲ့တာဆိုUKကို ဘယ်တော့သွားမှာလဲ~"
"အသေးလေးကျောင်းပိတ်တဲ့အခါပေါ့
အဲ့တာမှအကြာကြီးနေလို့ရမှာလေ~"
"မုန့်ကfreeစားရမှာဆိုတာတကယ်လား~"
"တကယ်ပေါ့~"
"အဲ့တာဆိုလဲပြီးရော~"
"ဟဟ..ဒီဘက်လှည့်ပါဦး အာဘွားပေးမလို့..အူးးမွ~"
အတူနေလာတာနှစ်လရှိပြီမို့ ဂျောင်ကုအကြောင်း
သိနေပြီဖြစ်တဲ့ထယ်ယောင်းက ဘယ်လိုစိတ်ကောက်ရင်
ဘယ်လိုချော့ရမယ်ဆိုတာသိနေတာကြောင့် ဂျောင်ကုကြာကြာစိတ်မကောက်ရ~
"ဘာတွေလဲceo UKသွားပြီး မုန့်Freeစားမှာတွေက~"
"လိမ်ပြောတာပေါ့ နေ့တိုင်းမုန့်အမျိုးမျိုးဝယ်ကျွေးပြီး
အလိုလိုက်ပေးရင်အဲ့အကြောင်းမေ့သွားလိမ့်မယ်~"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~~သွေး~~{Complete}
Genel Kurguဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
