"ကိုယ့်ဟာကိုယ်ရှာလို့ပြောလိုက်ပေါ့ လွယ်လွယ်လေးကို~"
"ဟားဟား တကယ်ပါဘဲအသေးလေးရယ် အော် အခုမှသတိရတယ် ဆေးရုံသွားရဦးမှာဘဲ~"
"ဘာလုပ်ဖို့လဲ ဦးနေမကောင်းလို့လား~"
"မဟုတ်ပါဘူး အသေးလေးကိုဆေးစစ်ပေးမလို့~"
"kookieကဘာဖြစ်လို့လဲ~"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဒီတိုင်းကျန်းမာရေးစစ်ဆေးမလို့ပါ
ဦးလဲစစ်မှာလေ~"
ဂျောင်ကုရဲ့ရောဂါကိုသိရဖို့အတွက်
အခုမှသတိရသွားတဲ့ထယ်ယောင်းက
ဆေးရုံသွားကာ ဂျောင်ကုကို ဆီး သွေးအကုန်စစ်ဆေးပြီး
တစ်ကိုယ်လုံးX-rayရိုက်ကြည့်လေရဲ့~
"ဘာထူးခြားတာတွေ့လဲdoctor ရောဂါတစ်ခုခုတွေ့လား~"
"ဘာရောဂါမှမတွေ့ပါဘူး ဆီးရော သွေးပါအကုန်ကောင်းတယ် X-rayမှာလဲပုံမှန်ပါဘဲ ကျိုးပဲ့တာတွေ
အကျိတ်တွေဘာမှမရှိဘူး~"
"ဟုတ်လို့လား သေသေချာချာစစ်ဆေးကြည့်ပါဦး~"
"စစ်ပြီးပြီ သွေးပေါင်ချိန်လဲပုံမှန်ဘဲ
အသားအရည်လဲပုံမှန်ဘဲ ကိုယ်အလေးချိန်မပြည့်တာလေးတစ်ခုဘဲ အဲ့တာကလဲသူ့အရွယ်စားနဲ့ဆိုအတော်ပါဘဲ~"
စစ်ဆေးချက်ကအကုန်ကောင်းနေပြီး
ဂျောင်ကုကလဲမူမမှန်တာဘာမှမဖြစ်တာမို့
ထယ်ယောင်းခေါင်းရှုပ်သွားတာအမှန်~
*ငါ့မိဘတွေကတော့ စနှောက်ပြီးပြောမှာမဟုတ်ဘူး
အဲ့နေ့ကသူတို့ပုံစံတွေကလဲ တကယ်ကိုစိုးရိမ်နေကြတဲ့ပုံစံတွေ~*
"ဦး~မပြီးသေးဘူးလား~"
"အော်..အင်း ပြီးပြီအသေးလေး လာမယ်နော်~"
"ကြာလိုက်တာ ဗိုက်ဆာနေပါပြီဆို~"
"လာပါပြီဗျာ~"
ရောဂါကိစ္စကိုခနမေ့ထားကာထွက်လာတဲ့ထယ်ယောင်းက
ဂျောင်ကုကို စားသောက်ဆိုင်ကောင်းကောင်းတစ်ခုကိုခေါ်သွားပြီး ထမင်းကျွေးတော့ အားရပါးရစားနေပုံအရ
ဘာရောဂါမှရှိပုံမပေါ်~
"ဦး ပုဇွန်အခွံခွာပေးထားဦး ဒီမှာစားနေတာအဆက်ပြတ်မှာစိုးလို့~"
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
