"kookieကျောင်းသွားရင် သူကတစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေမှာလေ ဟိုအိမ်မှာက ဖိုးဖိုးတို့ ကရုစိုက်ပေးတယ်
ဒီအိမ်မှာရှိတဲ့အန်တီကြီးနှစ်ယောက်က ကရုစိုက်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး~"
"အဲ့လောက်ထိ?"
"ဟုတ်တယ်လေ kookieကျောင်းသွားရင်ခေါ်သွားလို့မှမရတာ~"
"အေးပါ စိတ်ကြိုက်သာလုပ်တော့~"
မုန့်တွေနဲ့ကစားစရာအရုပ်တွေအပြင်
ဝက်ဝံရုပ်ပါထပ်ဝယ်လာသေးတဲ့ဂျောင်ကုက
လုပ်ချင်တာလုပ်နေရတော့ပျော်လို့မဆုံး~
"အသေးလေး အရုပ်တွေနဲ့ဆော့ပြီးမုန့်စားနေနော်
ဦးက အလုပ်လုပ်ဦးမယ်~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
"ကျောင်းစာလုပ်စရာရှိရင်လုပ်နော်~"
"မရှိဘူး အကုန်ပြီးပြီ~"
"ဟုတ်ပြီ အဲ့တာဆိုဆော့တော့~"
ဂျောင်ကုကိုကြိုဖို့အတွက်နဲ့ တစ်နေ့သာအလုပ်တွေလစ်ဟင်းသွားတဲ့ထယ်ယောင်းက ညအချိန်မှာပြန်ပြီးအစားထိုးလုပ်ချိန်ဂျောင်ကုက သူ့ရဲ့ဝက်ဝံရုပ်ရောအသစ်ဝယ်လာတဲ့ဝက်ဝံရုပ်နဲ့ပါအိပ်ယာပေါ်မှာစကားပြောရင်းဆော့လို့~
"အသေးလေး အိပ်ယာပေါ်မှာမုန့်မစားနဲ့နော်
မုန့်တွေကျထားမယ်~"
"အောက်မကျအောင်စားမယ်လေ~"
"မကျဘူးဆိုတာမရှိဘူး အနည်းနဲ့အများကတော့ကျမှာဘဲ~"
"အဲ့တာဆိုလဲအောက်မှာဘဲဆော့တော့မယ်~"
"အောက်မှာအေးတယ်အိပ်ယာပေါ်မှာဘဲဆော့ မုန့်လဲစားချင်စား~"
စကားကြမ်းကြမ်းတောင်မပြောရသေးဘူး
ငိုသံကပါလာပြီမို့ထယ်ယောင်းကဘဲအလျှော့ပေးကာ
လုပ်ချင်တာလုပ်ဖို့ခွင့်ပြုပေးရတယ်။
*ငါ့မိဘတွေ ဘယ်လောက်တောင်အလိုလိုက်ထားလဲမသိဘူး~*
"ဦး~Kookieရေသောက်ချင်တယ်~"
"အဲ့မှာရေခဲသေတ္တာထဲမှာရှိတယ်လေ ယူသောက်လိုက်~"
"ဦးယူပေးမှသောက်မှာ~"
"ဦးအလုပ်ရှုပ်နေပါတယ်ဆိုအသေးလေးရယ်~"
"ဟင့်အင်းမရဘူး ဦးယူပေး~"
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
