*Tito~~Tito*
*ချလောက်~*
"အာ..အင်း..နည်းနည်းကြာသွားတယ်sorry~"
တံခါးလာဖွင့်သူကkookieအမေမဟုတ်ဘဲ
ယောကျာ်းတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး
ထိုလူကမျက်စိမျက်နှာပျက်စွာ ပြေးထွက်သွားတာမို့
ထယ်ယောင်းအိမ်ထဲအမြန်ဝင်သွားတော့ kookieအမေဟာ သွေးအိုင်ထဲမှာကိုယ်လုံးတီးနဲ့~
"Omma ဘာရို့ဒီမှာအိပ်နေတာရဲ~"
"ရဲ...ရဲကိုဖုန်းဆက်ရမယ်~"
"ဘာရို့ရဲ~"
ဒီလိုသွေးရဲသံရဲနဲ့လူသေအလောင်းကို
တစ်ခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ထယ်ယောင်းက
ထိတ်လန့်စွာရဲကိုဖုန်းဆက်ခေါ်တော့ သူ့ကိုပါ
သံသယရှိစာရင်းထဲထည့်ကာဖမ်းချုပ်ခံလိုက်ရသေး~
"ကျွန်မသားက ဒီလိုလုပ်မယ့်လူမဟုတ်ပါဘူး~"
"လုပ်တယ်မလုပ်ဘူးဆိုတာ မျက်မြင်သက်သေရှိမှဖြစ်တာကျွန်တော်တို့အခုသူ့ကိုထောင်ချလို့လဲမရသလိုလွတ်ပေးလို့လဲမရဘူး ဘာလို့ဆိုမျက်မြင်သက်သေကအသက်3နှစ်အရွယ်ကလေးဖြစ်နေလို့~"
"ကလေးပြောတာကအမှန်ဖြစ်မှာဘဲလေ
kookie ဖွားဖွားကိုပြော ကျောင်းပြန်ပြီး
သားဦးဦးဘာတွေလုပ်လဲ~"
"ဘားမှလုပ်ဘူး kookieကိုအိမ်လိုက်ပို့ပေးတာ
အဲ့တာကိုOmmaကအိပ်နေရို့ဒီရောက်လာတာ~"
ကလေးကတော့ဘာမှမသိ သူသိတာလေးကို
အမှန်အတိုင်းပြောပြဘေမဲ့လဲ
ရဲတွေကတော့ ကလေးစကားကိုအရာမသွင်း~
"ကလေးကတောင်ပြောနေပါပြီဆရာတို့ရယ်
ပြီးတော့ကျွန်မတို့ကသူစိမ်းတွေလဲမဟုတ်ဘူး~"
"ဟုတ်သားဘဲမိန်းမရယ် အခုဆုံးသွားတာကကိုယ်တို့သမီးဆိုတာကိုမပြောရသေးဘူးလေ~"
"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် အဲ့တာကျွန်မတို့သမီးပါ~"
"သူ့အချက်လက်တွေကိုစစ်ဆေးပြီးလို့သိပြီးပါပြီ
ခဗျားတို့ကိုကြည့်ရတာ သေသွားတဲ့သမီးထက်
အဖမ်းခံထားရတဲ့သားကိုပိုစိတ်ပူနေသလိုဘဲ~"
"အဲ့လိုမဟုတ်ရပါဘူးရှင် အခုချိန်မှာ
တစ်ပူပေါ်တစ်ပူဆင့်နေတော့ အမေတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ကျွန်မလဲ ဘာလုပ်ရမှန်းကိုမသိတော့ပါဘူး~"
YOU ARE READING
~~သွေး~~{Complete}
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
