ထယ္ေယာင္းကkookieလက္ထဲ
ေရာင္စံုခဲတံထည့္ေပးကာသူ႔လက္နဲ႔ထပ္ကိုင္ၿပီး
အေျခခံေၾကာင္ပံုေလးေတြ ပန္းပံုေလးေတြေရးဆြဲေတာ့
kookieက သေဘာက်ေနဟန္~
"ခစ္ခစ္...မီးေညာင္ေရး~"
"ဟုတ္တယ္ အဝါေရာင္မီးေညာင္ေလးေလ သေဘာက်ရဲ့လား~"
"ဟုတ္~ဒါကို kookieယူသြားလို႔ရရား
ommaကိုပခ်င္ရို႔~"
"ရတာေပါ့ ခနေနျပန္ရင္ယူသြား~"
"ေက်းဆုတင္ပါတယ္ၪီးေရးႀကီး~"
ေက်းဇူးတင္တာကိုလက္ခံေဘမဲ့
ၪီးေလးႀကီးလို႔အေခၚခံရတာကိုမႀကိဳက္တဲ့ထယ္ေယာင္းက
ကေလးကိုလဲအျပစ္မဆိုႏိုင္~ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့
ကေလးရဲ့အေမနဲ႔သူကအသက္တစ္ႏွစ္သာကြာတာကိုး~
"ျပန္ရေအာင္ေလအေသးေလး မင္းအေမရွာေနေတာ့မယ္~"
"ဟုတ္~"
"မီးေညာင္ပံုေလးယူၪီးမွာမဟုတ္လား~"
"ယူမွာ မုန္႔ေရာေပး~"
"ေအ ယူသြားေဟ့~"
ထယ္ေယာင္းတစ္ေယာက္ ပံုဆြဲထားတဲ့စာရြက္ေရာ
မုန္႔ထုပ္ေတြေရာ အိတ္တစ္ခုနဲ႔ထည့္ကာ
kookieေလးကိုေပးၿပီးလက္တြဲရင္း
ခနကkookieေဆာ့ေနတဲ့အပင္ေအာက္သို႔~
"ဧည့္သည္ကလဲပန္ေသးဘူးလားအသိဘူး~"
"ဟုတ္မွာေပါ့ ဒီမွာခနေလာက္ေဆာ့ေနလိုက္ေလ~"
"ေဆာ့ခ်င္ေတာ့ဘူး အိပ္ခ်င္ပီ~"
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွစ္ဘက္ၾကားက
ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာေျပာလာတဲ့kookieေၾကာင့္
ထယ္ေယာင္းလဲေပြ့ခ်ီေပးလိုက္တယ္။
"အိပ္လိုက္ ခနေနမင္းအေမလာရင္ေပးလိုက္မယ္~"
"သူညားေတြကိုေပးရဘူးေနာ္~"
"အင္းပါ ငါေျပာၿပီးၿပီ မင္းကိုေရာင္းစားလို႔ဘယ္ေလာက္မွမရဘူးလို႔~"
သူ႔စကားအဆံုးမွာ လက္ေသးေသးေလးေတြက
သူ႔လည္တိုင္ကိုဖက္လာၿပီး ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြက
ပုခံုးမွာကပ္လာေတာ့ ထယ္ေယာင္းအတြက္ခံစားခ်က္ကတစ္မ်ိဳးေလး~
"ၪီး~ေက်ာမွာပြတ္ေပး~"
"ယားလို႔လား~"
"ဟုတ္ဘူးေလ kookieကိုေခ်ာ့သိပ္ရမွာ~"
STAI LEGGENDO
~~သွေး~~{Complete}
Narrativa generaleဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
