"စားလို့ကောင်းတယ်ဦး ဒါဘေမဲ့နည်းနည်းစပ်တယ်~"
"အဲ့တာဆိုcakeလေးစားလိုက်လေ~"
"ဟင့်အင်း ဒါအရင်စားဦးမှာ~"
"ဟုတ်ပါပြီ ဖြည်းဖြည်းစားနော်~"
ဂျောင်ကုစားသောက်နေတုန်းမှာထယ်ယောင်းက
ရေနွေးအိတ်ကိုအားသွင်းထားပြီး သူက
အလုပ်ဆက်လုပ်တာမို့ မန်နေဂျာကဂျောင်ကုကိုစောင့်ပေးရတယ်။
"ဦးရေ kookieရေသောက်ချင်တယ်~"
"မန်နေဂျာကိုယူခိုင်းလိုက်နော် ပြီးရင်
ရေခဲရေမသောက်ရဘူးလို့doctorပြောထားတယ်နော်~"
"ဟင့်အင်း ဦးယူပေးမှသောက်မှာ~"
"အသေးလေးကတော့နော် ဦးကိုအရမ်းအလုပ်ရှုပ်တာဘဲ~"
ပြောလဲပြော ရေလဲသွားယူပေးတဲ့ထယ်ယောင်းက
သူ့အလုပ်ကိုလဲလက်လွတ်မခံ
အပြေးအလွှားလုပ်ရပြန်နဲ့ ဂျောင်ကုmenstruationပြီးလို့ကျောင်းပြန်သွားမှသာအလုပ်ကောင်းကောင်းလုပ်ရတဲ့အဖြစ်~
"အသေးလေးဟာနော် အခုနောက်ပိုင်းကြည့်ရတာ
တစ်မျိုးကြီးဘဲ~"
"ဘာဖြစ်လို့လဲceo~"
"ဟူးးး..ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး~"
ဂျောင်ကုကကြာလေ ကြာလေ အသားအရည်ကပိုကြည်လာပြီး ချစ်စရာကောင်းနေရာကနေလှတဲ့အဆင့်ရောက်လာကာ တင်ပါးလေးတွေကလဲမို့မောက်လာတာမို့
ထယ်ယောင်းမှာသက်ပြင်းတချချ~
"ceo~~kookieကိုသွားကြိုဖို့အချိန်ကျပါပြီ~"
"ဟုတ်လား မြန်မြန်သွားကြိုမှ~"
"ကျွန်တော်သွားကြိုလိုက်ရမလား~"
"ရတယ် ကျွန်တော်သွားမယ်~"
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်ဂျောင်ကုကို
ကျောင်းကြိုသွားတဲ့အချိန်တိုင်း ကျောင်းထဲကထွက်လာတဲ့ဂျောင်ကုအနားမှာကောင်လေးတွေကရစ်သီရစ်သီနဲ့~
"အသေးလေး မြန်မြန်လာ~"
"ဟုတ် လာပြီ ဦး~"
"အို့..တကယ်ကိုပြေးလာတာဘဲ...အူးးးမွ
ကျောင်းမှာပျော်ရဲ့လား~"
"မပျော်ဘူး~"
"ဟဟ...အဲ့လိုဘဲဖြေနေတော့တာဘဲ...မွ...မွ...မွ~"
ESTÁS LEYENDO
~~သွေး~~{Complete}
Ficción Generalဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
