Entwining our Frayed Strings (Strings #1)

Chapter 18

"Okay ka lang?" Tanong n'ya sa 'kin sabay paglapat ng kamay niya sa leegan ko.

"Yeah." I lied pero tinaasan niya ako ng kilay. "Fine! Nahihilo ako and I don't know."

"Kailan pa 'to?"

"Last week 'ata." Tugon ko.

"Cesca!" Sabay n'ya sabay hampas sa 'kin. "Bakit ngayon mo lang sinabi. Take this."

Inabutan n'ya ako ng maliit na puting bagay at napagtanto kong pregnancy test 'to.

Napatulala lang ako at nawala sa sarili ko. I can't remember a day that I missed a pill at hindi naman kami ganoon kadalas nagsasama nang kami lang simula ng umuwi sina Papa.

Napariwara ako't dahan-dahan nagtungo ng CR. Naalala ko rin na dapat kahapon pa ay dinatnan na ako ng regla, pero wala.

Agad naman akong napaihi dahil kanina pa talaga sumasakit and pantog ko.

Matapos kong mag-flush ay agad kong tinignan ang test na inilapag ko sa gilid ng lababo ng CR.

My eyes automatically released tears that ran down my cheeks as soon as I saw the two vivid red lines. At the same time I was petrified.

Kumatok si Mika at nagsalita, "Cissy"

Cissy was my nickname tuwing nagdadamayan kami. She calls me by that name every time I was crestfallen. It somehow comforts me. Nakikinig akong mabuti sa kapaligiran ko but I can barely move.

"Cissy, papasok ako, ha?" She swung the unlocked door and saw me.

Istatwa ako roon na nakatayo habang hawak-hawak ko ang pregnancy test. Kinuha niya ang test sa mga kamay ko.

Nang makita n'ya ito ay agad s'yang nakatakip ng bibig as her jaw dropped.

"No, it's not a hundred percent accurate, 'di ba?" She struggles to utter each word. "May OB naman siguro sa o-ospital... Yes! Meron! Nasa second floor."

Kinuha n'ya ang kamay ko at dahan-dahan akong hinila. Hindi ko na alam kung saan kami dumaan dahil wala ako sa sarili ko.

When we arrive at the room. Pinahiga  ako ng isang doktor and she ran various test on me.

"Mika, wala akong perang nadala." Saad ko sa kanya nang pumasok sa kurtina ang doktor at pinag-aaralan ang test ko para makuha ang resulta.

"Ano ka ba!" Saad n'ya habang hawak ang nanlalamig king mga kamay. "Ako na magbabayad sa lahat."

I cried harder at pinasandal niya ako sa mga balikat n'ya't niyakap ako.

"It's gonna be okay." She whispered.

"Miss Torres." Tawag ng doktor habang naglalakad papunta sa 'min. "Here's you're result. Congratulations! You're five weeks pregnant."

Nakangiti n'yang binitawan ang mga salitang 'yon dahilan para lumakas ang agos ng mga luha ko.

Napansin n'ya namang hindi ako masaya sa kalagayan ko kaya naman and naglaho rin ang ngiti n'ya.

"I don't want this." I cried. "Ayaw ni Papa 'to, it'll ruin his name. Lalong lalo na si Ralph, it'll destroy his dreams. I'm a mess."

There was a long silence between the three of us.

"Ipalalaglag ko 'to" Mahina kong sabi.

Akala ko ay aayusin ni Mika ang buhok ko o punasan niya ang mga luha ko dahil itinaas niya ang kamay n'ya ng bahagya. Nadama ko ang mahina pero may kaunting sakit niyang sampal.

Tumingin siya sa 'kin ng diretso at nagsalita, "Francesca! Kahit tatalikuran ka ng mundo I'll always be here for you. I'll rather destroy the future of my own if this all means giving up your dreams and his dream.  I'm always here, Cissy."