Entwining our Frayed Strings (Strings #1)

Chapter 13

We drove back using the route that we used earlier, this time, pabalik sa toll. I was expecting na papasok uli kami ng NLEX but I was wrong.

We passed by the beige mall at doon ko napansin na may katabi din pala itong isa pang mall at isa ding Landers. Ano 'to mall trio? Besties kayo?

After a half an hour on the road ay narating namin ang Clark. I never imagined na mararating ko ito. Nabasa ko na ang lahat ng tungkol sa kasaysayan nito sa mga libro but I never imagined na ganito pala ito kalaki.

Unang tanawin na bumungad sa amin pagkapasok ay ang malawak na Veterans Cementery na maraming puntod. Creepy pero maganda kasi ang pagka-desenyo nito. The grass was evergreen at maayos ang pagka-align ng mga buntod. Hindi siya katulad ng mga nakikita ko sa ibang cementeryo, pang ibang bansa ang dating nito.

Mahaba ang binyahe namin sa loob ng Clark denoting na napakalawak nga nito. We stopped on some fast-food kung saan nag-drive-thru si Ralph. It was a bucket of hot wings, a box of largepizza at mga drinks.

Halos ilang kilometro na ang nadaanan namin pero hindi pa rin namin nararating yung dulo ng Clark. Maraming karatula rito na nangaakit sa'kin. Gaya nalang ng Clark safari at Aqua Planet pero may iba atang pupuntahan si Ralph. Baka may surprise s'ya, Wala namangmasama sa pag-aassume pero 'wag na 'wag pa rin mag-assume. Masasaktan ka lang.

"Pupunta ba tayo ng Pangasinan?" Nagtataka kong tanong habang inaalis ang mga pinya sa pizza. "Ang layo na 'ata natin eh."

"Actually, nasa Tarlac na tayo." Nakangiti n'ya sagot habang nagmamaneho ka isang kamay habang pizza naman ang hawak ng kabila.

"Welcome to new Clark City." Nakangiti niyang saad at ngumiti rin naman ako, kaso parang ngiting natatae nga lang. Pilit akong ngumiti kahit hindi ko alam kung anong pinagsasabi niya.

Tumigil kami sa isang malawak na grass field in the middle of nowhere. May mga puno sa gilid pero nasa gilid lang sila, wala kang masisilungan sa gitna.

I raced my sight unto the middle of the field to see 6 large hot air balloons na naggagandahan at makukulay. I can't believe my eyes. Never pa akong nakakita ng hot air balloon sa buhay ko.

I was supposed to feel a wave of anticipation pero sa halip ay takot and nadama ko. There's no way I'm riding that thing.

Dati pa lang ay takot na ako sa matataas na lugar. I can't barely ride a plain without the smallest but of anxiety. Tuwing nasa mataas na lugar ako ay marami akong mga bagay na naiisip na malayo sa 'kaaya-aya'. Sometimes, nai-imagine ko na paano na kung malalaglag ako sa eroplano. Mukha mang imposible but anxiety hits me hard.

"U-um R-Ralph... I appreciate the thought, but there's no way I'm riding that thing." Na-uutal kong sabi sabay pag-iling ng aking ulo.

"Come on! Napaka-KJ mo naman!" Saad n'ya at tinaasan ko s'ya ng kilay at nagtaray ng mukha. "Do it, for once. For me."

Nagpa-cute s'ya kahit hindi naman mukhang cute, mas mukhang yung mga pabebeng addict sa kanto.

"Parang ikaw ang may birthday ah?!"

"Sige na." Sabi niya na para bang nagmamaka-awa para sa buhay niya.

"No, alam mo na-" Hindi ko pa natatapos ang sinasabi ko ay kaagad niya akong binuhat.

Alam kong may kabigatan ako kasi lumlaki na ang kain ko pero parang hindi alintana sa kanya 'yon. Sige pa rin siya sa paglakad kahit pilit akong kumakawala.

"Isa hot air balloon po." Sabi niya kay manong roon habang buhat-buhat pa rin ako sa mga balikat n'ya.

Inakyat ko ang tingin ko to see lots of hot air balloon flying in the air already. Napalunok ako sa taas ng nilipad nila. Hindi ko 'ata kakayanin.