Entwining our Frayed Strings (Strings #1)

Chapter 3

"Yes, ako yun." Sabi ko habang nakatoon lamang ang atensyon sa tinapay at kape. "And it's not Francheska, it's Francesca, as in Frances."

Damn, I hate it when people mispronounce my name.

"Parehas lang yun." Masaya n'yang sabi habang ngumingiti. Gosh, mas alam n'ya pa sa may pangalan.

"Maghanda ka na d'yan, late na tayo't ma-sesermon na ng mga teachers."

The was no point sa pagmamadali. Late na kami. Wala na akong magagawa roon kundi tanggapin ang consequence ng actions ko. Sa huli, kasalanan pa rin namin kung bakit kami na late.

"Ready na ako, kanina pa. Ikaw nalang yung hinihintay ko." Sabi n'ya na ngumingiti pa rin. 'Di ba sya napapagod kaka-ngiti ng ganyan? Kanina pa s'ya nakangiti.

I then realized that his lips was unlike the other boys'. His lips were glossy and a bit seductive. Yung tipong kissable lips talaga.

*****

Saktong 9 na nang nakarating kami ng school. Instead na kabahan ako, I was perfectly fine. I was more relieved than ever.

Wala nang teacher na makakapansin ng late na kami. Lahat sila ay nagsisi-alisan na sa mga classroom kung saan ng first period nila. Dali-dali akong naglakad tungo sa classroom ko.

Kung may makakapansin man na late ako, yung mga kaklase ko lang 'yon.

"Ano palang section mo?" Tanong ko sa kanya.

Muntik ko na s'yang nakalimutan, shet.

"12 Ivory yata-"

"Walang 12 Ivory dito, may Iverson, baka yun"

Tinignan n'ya ang cellphone n'ya. It was one of the oldest version of Iphone, the Iphone 6. May dent na rin sa likod. For once in my life, I was greatful na may desente akong cellphone.

"Avery pala"

"Ha?!"

Laking pagkagulat ko. Well, it's not impossible. Pero sa dinami dami ng mga section bakit sa amin pa s'ya na punta?