Entwining our Frayed Strings (Strings #1)

Chapter 2

"Umiiyak na nga yung tao, nagawa mo pang lumandi."

*****

Muli akong naganahan sa buhay pagkatapos ng eskwela.

Mag-isa akong naglakad patungo ng cafe dahil nag-mall sina Liam at Mika. Iniwan nila ako. Even though in favor naman talaga ako na maiwan. I still felt left out, kahit yaya lang, wala.

I pushed the glass door of the cafe. I was thankful na malakas ang aircon nila dito. Kahit isang 50 pesos coffee lang p'wede ka nang magtambay. May free wifi pa, perk wala rin yung kwenta 'pag maraming tao ang tumatambay sa cafe.

I scanned for a sign of Harrison, or his friends pero wala pa sila dito. 10 minutes na ang nakalipas simula nung mag-four ng hapon. There were many high school students na tumatambay ngayon, most of them are from our school. They were all busy chattting with each other which made the place noisy.

Monday kasi ngayon, kaya siguro napakaraming tao. Ang OA din kasi ng mga teenager, 2 days lang 'di nakita ang mga kaibigan nila parang 10 years na silang nagkahiwalay.

I can't blame them, nadaanan ko na rin 'yon. But now, I'm no longer a little teenage girl. I already reached the young adult age, 18.

Due to the bustling crowd, mpnahirapan akong humanap ng bakanteng upuan. Unfortunately, wala pang vacant kaya kailangan ko talagang tumayo at maghintay.

It took some minutes before tuluyan nang umalis yung mga studyante sa ilang table. Umupo agad ako dito kasi nakita kong marami-rami rin ang mga naghihintay. Sorry sa inyo, competetive ako sa lahat ng bagay.

I took out my phone galing sa palda ko. To my dismay, wala s'ya text. Maghihintay nalamang ako rito. Lagi naman talaga akong pinaghihintay.

"So what do you want, coffee, tea or... me?" I heard a sexy baritone voice from behind me. It gave me goosebumps all over.

I turned to my back to see Harrison, not in his usual looks. The way he looked tpday was very unusual. His hair wasn't all messy.

Alam kong napaka-corny ng sinabi n'ya pero nakadama pa rin ako ng kilig despite the corniness.

"Coffee nalang, iced." Mahina kong sabi.

Bumalik s'ya sa table namin dala-dala ang tray ng order namin at iba pang pastries.