Bölüm 21🤎

185 15 2
                                    

Hellolarrrrrr

Naber yaa niye hiç benimle konuşmuyorsunuz kii

30.04.24'

Bölüm şarkısı:  Barış Manço- Alla Beni

___________________________________

Kalakalmak ne demek biliyordunuz bence.

Elimde koca bir hiç ile arkadaşlarımın önünde kalakalmıştım.
Hayır, utanmamıştım. Geç kalsa bile gelir diyordum.

Hayır Korel gelmemişti ve mesajlarıma bakmamıştı.

Sorun değildi.

Doğum gününün bitmesine saatler kalmıştı tabiri caizse iki büklüm bir şekilde evlerinin önündeydim artık. Kapıdaki arabada abim vardı ve ben onların evlerinin önündeydim.

Telefonumu çıkarıp Korel'i aradım. Nihayet açılan telefondan sesini duydum.

"Efendim? " demişti. Yutkundum. Saatlerdir hastalıktan ölmek üzereydim fe gün boyunca almadığım vitamin yemediğim serum yoktu fakat yine de onun doğum gününü kutlamak için kafeye gidebilmiştim.

Saçmalama Nil! Belki soğuk aldı çocuk? Geleceğim dedi bir sebebi olmalı.

"Balım" dedim. Konuştukça kusmak istiyordum. "Evde misin? " dedim zorla. "Evet evdeyim" dediğinde "abi annem çağırıyor hadi! " diye bağırdı Mila. "Biraz kapının önüne gelir misin balım çok kalmayacağım" diyerek kapattım telefonu.

Belki de sıkıldı.

Onu sorunlarımdan biraz uzak tutmam gerekiyor.

Çok geçmeden kapı açıldığında Korel'in aşık olduğum gözlerini gördüm.

Gözleri yüzümde oyalandı ardından elimde tutmakta zorlandığım pasta poşeti ve hediye kutusunda.
"İyi ki doğdun balım" dedim gülümsemeye çalışarak.

Korel beni ekmişti.

"Nilende sen... Unutmadın mı? " dediğinde başımı iki yana salladım. "Ben bugün parti planlamıştım gelmeyince pasta öyle kaldı. Siz yersiniz artık balım" dediğimde kırıklarla dolu hissediyordum. Korel'in gözleri doldu fakat konuşmadan bana baktı.

Poşeti ve kutuyu zorlanarak yere vıeakıp ona sarıldım "mutlu taşlar sevgili-" "Sikeyim yanıyorsun Nilende! " dediğinde beni kendinden ayırıp elini alnıma koydu. Tutamadım kendimi "mesajları okusaydın bilirdin bal" dediğimde ayakta duracak gücüm kalmamıştı.

"İyi akşamlar gitmem gerek" dediğimde aslında adım atacak halim yoktu fakat yinede ordan ayrılmak zorunda olduğumu biliyordum.

Bir iki adı  sonradında gözlerim kapanmaya yaklaşıyor gibiydi.
Fakat derin bir nefes alıp abimin yanına kadar dayandım.
Arabaya bindiğimde ikimiz de konusmadık. "Hastaneye gidiyoruz" dediğinde sesimi çıkaracak halim dahi yoktu.

Hayır ona kızgın değildim ve evet onu hala seviyordum.

Biliyordum doğum gününü unuttuğumu düşünmesi onu yeterince kırmıltı ve kendince bana tavır almıştı işte.

Sorun değildi bile...

🤎

Korel Umut Pars-

Siktir gerçekten koca bir siktir...

Unuttu samdım ve hayır bu sorun değildi gidecektim yine de fakat gece Deniz ve Yiğit ile kavga ettikten sonra aptal gibi onun beni sevmediği hissine kapılıp uzak durmak istemiştim.

Sev BeniWhere stories live. Discover now