Sev Beni

Bölüm 6🤎

Hellooooo naber yaaaa

15.02.24'

Öpüyorummm

Bölüm şarkısı: Gece yolcuları -Neden
_______________________________________

Günün en güzel saati, uyuduğun bütün saatlerdi.

Of ya gerçekten uyanmak istemiyordum. Bugün okulumda üçüncü günümdü ve abim son iki gündür olduğu gibi beni erkenden uyandırmış ve zorla kahvaltı masasına oturtmuştu. Bir parça simit ağzıma attığımda gözlerim kapanmıştı bile. "Uyan ufaklık, kendine gel artık derste de uyuyacak mısın?" dediğinde ağır ağır başımı salladım "evet, öyle bir planım var" dediğimde masaya bırakılan tabak sesi ile irkilmiştim. "Ne yazık ki benim planlarım o yönde değil" demişti.

Sesli bir nefes verip masadan bir domates attım ağzıma. "Uykum var" dediğimde başını iki yana salladı. "Fark ettim onu zaten. Tüm gece bilgisayarın elinde olursa tabii uykun olur" demişti.
Bilgisayar onundu aslında ama eşyalara ikimizin gibi davranıyordu. "Ama film çok güzeldi" dedim nazlı nazlı.

"Kesinlikle, dünkü kahkahalarından anlayabiliyorum bunu" dediğinde göz devirdim.
Düzgün bir şekilde kahvaltımı yapıp abimin kahvaltının başında masaya koyduğu suyu en son içmiştim. "O suyu bir şey yemeden içmem lazımdı?" dediğinde omuz silktim. "aç karnına su içilmez" dediğimde alayla baktı bana.
"Hadi kalk okula geç kalacaksın" dediğinde sessizce "keşke" demiştim fakat o kadar da sessiz değilmiş ki "duyuyorum!" demişti.

"Okul valla çok yorucu açığa alayım okulu sonra da sınava çalışayım abi noğlur?" dediğimde sondaki 'r' harfi oldukça uzatmıştım.

Abim mutfak kapısına yaslanıp "yok, başka bir isteğin?" dediğinde yanaklarımı şişirip "zalim, cimri, pinti!" dediğimde yere attığım okul çantamı alıyordum. "Nilende abim, sen abi dayağı yemedim dimi hiç?" dediğinde minicik sırıttım. Üzerinde üniforma vardı ve acayip yakışıklı görünüyordu.

"Çok miniğim daha" dediğimde omuz silktim. Abim güldüğünde ben sakince yanından geçip dış kapıya varmıştım. "Kesinlikle daha kundaktasın mesela" dediğinde gülmüştüm.

Aslında böyle değildim. Okulu sevmezdim ama ders notlarım çok iyiydi. Fakat bu aralar okula gitmek istemiyordum. Sadece uyumak istediğimi fark etmiştim.

"Neden okula gitmek istemiyorsun?" dediğinde, abime bakmadım. Bilmiyordum. Çok yorucu geçiyordu evet ama ben zaten buna alışıktım.
"Bilmiyorum" dedim mırıltıyla. Eski okulumda yaşadığım hiçbir şeyi bilmiyordu. Konuşsam beni anlar mıydı? Herkes gibi geçmiş geçmişte kaldı mantığını mı kullanırdı.

Mirhat abim beni dinlemediği halde her şeyimi anlatmıştım ona fakat Agâh abim beni her an dinlemeye hazırdı, onu neden yok sayıyordum?
"Nilende?" dediğinde başımı iki yana salladım. "Çıkalım mı abi?" dediğimde "tabii ama bu konuyu konuşacağız. Bugün seni ben alayım okuldan, birer kahve içelim hem alışveriş yapmanız da lazım" dediğinde sakince başımı salladım.

"Nilende abim, istersen bir psikolog bulabiliriz?" dediğinde başımı kaldırıp yeşil gözlerine baktım. "Ben, buna hazır hissetmiyorum, eğer istiyorsan gider-" "hayır, kendin istersen gideriz, ben istiyorum diye değil" dediğinde kocaman gülümsedi. Aynı şekilde gülmüştüm.

Beni kolunun altına alıp evden çıktığında asansöre yürümüştük.

"Bugün dışarda yemek yiyelim mi abi?" dediğimde "hakaret sayarım, yemeklerimi beğenmiyor musun sen!" demişti. Gülmüştüm, başımı iki yana salladım "hayır, beğeniyorum ama pizza yiyelim mi lütfen?" dediğimde canım bir süredir istiyordu. "Daha güzel bir fikrim var, evde yapmaya ne dersiniz küçük hanım?" dediğinde bu daha da güzeldi. "Mükemmel, o zaman okuldan sonra market alışverişi de yapalım abi" dediğimde çoktan lojman bahçesine çıkmıştık. "Günaydın beyler" dedi abim, bahçedeki askerler hazır ola geçince "günaydın" demiştim ben de.