Bölüm 8🤎

345 20 18
                                    

Hellooo

Sizleri öpüyorummmmm çok seviyorummmm

16.02 24'

Bölüm şarkısı: Kaan Boşnak - Seni Buldum Ya

_______________________________________

Allah'ım bugün en rezil anım bu olabilirdi!
Çocuğu uyandırmıştım resmen!

"Ben yani amacım sizi rahatsız etmek değildi, gerçekten üzgünüm" dediğimde utançtan bayılacak gibiydim.

Tam bir haftadır burada olmama rağmen yeni gördüğüm çocuğun saçları koyu sarıydı ve kıvırcıktı. Gözleri yeşil gibi duruyordu.

"Rahatsız olmadım" dedi. Olma, ay lütfen rahatsız olma gerçekten!
"Korel ben" dedi dan diye. Siktir, adım neydi benim?
Utançtan hafızam falan gitmiş olmalıydı yoksa bu salaklığın başka bir açıklaması olamazdı!
"Şey bende" Allah'ım, daha ne kadar yerin dibinde sürünebilirim?
"Nil" dedim sonra "yok yok Nilende adım" dediğimde çocuk gülmemek için dudaklarını bastırıyordu. "Memnun oldum" dediğinde buradan uzaya gitmek için dua edebilirdim!
"Zil çaldı duydun dimi, gideyim ben" dediğimde aslında zil falan çalmış değildi. "Evet, duydum bende, birlikte inelim mi?" dediğinde gözlerimi kocaman açtım.

"Nereye inelim?" dediğimde artık düzgün diyalog kurmam gerekiyordu. "Yani tabii" dediğimde hızlıca çantasını alıp yanıma gelmişti.
Ben daha çantamı toplamamıştım bile. Hızlıca her şeyi çantama fırlatıp bende kalkmıştım.

"Sen, ne zamandan beri buradasın?" dediğinde "bir hafta oldu bugün ile" demiştim. "Anladım, hoş geldin" demişti. Sanki hoş bulmuştum ya..

"Evet hoş geldim" demiştim. Kızım sus biraz ya!

Çocuk güldü.

"Ay kusura bakma ben biraz utandım daha da utanıyorum saçmalamaya başladım iyice" dediğimde başını iki yana salladı. "Yok yok, saçmalamıyorsun" demişti.

Adı neydi çocuğun ya?

"Ay şimdi bir şey soracağım ama tuhaf bulma" dediğimde dilimi ısırdım. "Efendim?" dediğinde merdivenlerden inmiştik. "Senin adın neydi?" dedim. Çocuk öyle bir baktı ki bir an yanlış bir şey dediğimi düşünmüştüm. "Aras" dedi sakince ardından "iyi günler" diyerek cevap beklemeden yanımdan gitmişti.

Merdivenlerde durup arkasından baktığımda ne olduğunu düşünüyordum. Heyecandan çocuğun adını unutmuştum. Buna bozulmuştu.
Aras dememişti sanırım, başka bir isim söylemişti.

O, gözden kaybolunca sakince merdivenlerden inip kendimi okulun bahçesine attım. Çok geçmeden çalan zil ile etrafın kalabalık olmasını beklemeden güvenliğe selam vererek okuldan çıkmıştım.
Doğruca eve gitmek istiyordum ama kahve alabilirdim.
Hızlıca iki kere geldiğim ve oldukça hoş olan kafeye yürüyüp iki bardak kahve almıştım. Birini paket yaptırıp kafeden çıktığımda Aras'ın numarasını bulmak istediğimi fark ettim. Özür dilemek istiyordum.

Hızlıca kahvemi diğer elime alıp telefondan Melisa'ya mesaj attım.

12-A Melisa:

Selam, en arka sırada oturan çocuğun numarasını verir misin?

Yazarak gönderdim. Çok geçmeden çevrimiçi olan Melisa numarayı atmıştı.
Onda da Aras olarak kayıtlıydı.

Mesajlarına bakacağını sanmıyorum, benim mesajlarıma asla bakmadı. Bu arada adı Korel Aras. Aras ismini kullanıyor haberin olsun.

Teşekkür ederim

Yazıp konuşmadan çıktım. Siktir ilk adını söylemişti.

Sev BeniWhere stories live. Discover now