SEVERSİN -BXB

[-21-]

Yorum yapmayın unutmayın. Keyifli okumalar <3

Sigaramı küllükte söndürdüğüm sırada yavaş adımlarla Ozan geldi salona. Yanıma oturdu.

"Benimkilerden giyseydin." Dedim üzerindeki giysilere bakıp.

"Yok, birazdan gideceğim zaten."

"Sen bilirsin." Dedim arkama yaslanıp yüzümü ona çevirirken.

Ozan paketimden bir sigara alıp yaktı. Dümdüz karşısına bakıyordu, gözlerinde dalgın bir ifade vardı.

Ozan'ı izlerken dudaklarım büküldü istemsizce. Bir saat önceki halini hatırlayınca ona sarılmak istiyordum sıkıca. Çocuk gibi kulaklarını kapatıp özür dilerim diye sayıklaması çok kötü bir görüntüydü ve onları düşünmek canımı yakıyordu. Çok savunmasız gözüküyordu o sırada.

"Ozan..." diye mırıldandım.

"Efendim?" Dedi bana dönüp. Yüz ifademi görünce dişlerini sıktı. "Bana öyle bakma."

"Elimde değil." Dedim gözlerimi silip. Derin bir nefes alıp verdim. "O videodaki kadınla mı bir şeyler oldu? Eski aşkın falan mıydı?" Eski aşkı bile olsa öyle bir tepki vermezdi. Ben bile küfürler ede ede ayrıldığım erkek arkadaşımı görsem, hele ki biriyle sevişirken görsem yine de Ozan'ın yaptığı gibi kusmazdım.

"Kadın sikimde değil, daha önce pavyonda tanıştığımız da çok masum davranmıştı. Musa da onun sikilirken ki videosunu bulmuş belli ki, bana gösterip eğleneceğimizi falan düşünmüş..." dedi Ozan yorgun bir sesle.

"Ama sen tiksindin ondan."

"Kadından niye tiksineyim." Diyerek gözlerini ovaladı. "O sırada saçma bir şey geldi işte aklıma. O yüzden midem bulandı."

"Ozan özür dilerim diye sayıklıyordun." Dediğimde duraksadı. "Sana iyi misin diye sorduğumda kulaklarını kapattın." Ozan'ın gözleri yere kilitlendi. "Musa sana o videoyu gösterdiğin de çekip gidebilirdin ama donup kalmıştın resmen, saçlarından tuttuğunda güçsüzmüşsün gibi sadece elini tuttun. İtmedin bile lan."

Çenesi titrerken burnunu çekti bir kere. Güçlü durmaya çalışıyordu.

"Bana neden öyle olduğunu söylemek zorunda değilsin elbet ama ben seni o halde görünce ne yapacağımı bilemedim. Biliyorum sen bana aşık değilsin ama ben sana aşığım, ve ben aşık olduğum kişiyi korumak istiyorum. Neyden koruyacağımı bilmesem bile istiyorum."

Ozan'ın gözleri doldu yere bakarken. Afalladım. "Ozan?" diyerek ellerimi yanaklarına koydum. "Özür dilerim, ağlama."

Bir eliyle gözlerini sildi. "Sorma işte amına koyayım sorma." Sesini güçlü ve öfkeli çıkarmaya çalışıyordu ama başaramıyordu. "Hiçbir şey olmadı bana, ben unuttum onları, hiç yaşanmadı onlar." Gözlerinden yaşlar akıyordu. "Hatırlamıyorum diyorum, bana soru sorma artık."

Bahsettiği şey her neyse hatırlıyordu. Ozan ne zaman böyle olsa, ona bu konu hakkında soru sorsam duraksıyor, gözleri bir noktaya dalıyordu.

"Özür dilerim." Dedim kollarımı beline dolayıp.

"Bana soru sorma."

"Sormam." Diye emin bir sesle konuştum. Sormayacaktım.

Ozan kendini geri çektiğinde ondan ayrılmak zorunda kalmıştım. Ozan kendini düzeltti. Tekrar bana bakıp önüne döndü. Kızarmış gözlerinde bir şeyler beklermiş gibi bir ifade vardı.

"Sarılayım mı?" Diye sordum ikilemde kalarak. Nedense ona sarılmamı bekliyormuş gibi hissediyordum.

"Normalde asla izin almazsın, bu sefer mi sorasın tuttu?" Diye mırıldandı ama onu duymamıştım. İçmediği sigarayı söndürdü. Saniyeler önce ağlıyor olmasına rağmen hemen toparlanmıştı.