It's the Man Hater ; La Seríez #1

syéte.

Kaharap ko ngayon si Nathaniel matapos ang klase namin. Narito kami sa mansyon at kakauwi lang namin. Napagtanto ko ring kasama niya sina Tito Thaniel at Tito Jaruz.

"Tito Thaniel! Tito Jaruz!" Masayang sigaw ko matapos kong bumaba ng kotse.

Bukod sa grandlolo ko, si Savino, Nathaniel, Tito Thaniel at Tito Jaruz, bilang lang sa daliri ang mga lalaking pinagkakatiwalaan ko.

"Chievaree!" Masayang bati ni Tito Thaniel, Pinsan siya ng mama ko. Napangiti pa ito at saka ako niyakap. Alam nilang hindi pa rin ako sanay na makihalubilo sa mga kalalakihan dahil sa natamo kong trauma matapos akong iwan ng papa ko nung 5 years old ako at yung isa pang pinakamalalang nangyari sa akin noon. Kaya kapag alam nilang makakasama sa akin ay sila na mismo nag aadjust. Pero never kong naranasan katakutan sila since nga simula bata ako sila na ang itinuring kong pamilya.

Niyaya ako ni Tito Jaruz sa loob nang mansion. Hindi na ako nagulat nang makita si Lola at Lolo sa sala. Mukhang ako na lang talaga ang hinihintay nila na malaman ang balita. Masaya kaming kumain sa may long table. Walang nakaupo sa magakabilang dulo bagkus ay parehas na pumuwesto kami nila Lola at Lolo sa left side while right side sila Nathaniel, Tito Thaniel at Tito Jaruz.

Nang masimulan ang kainan ay di na natiis ni Tito Thaniel na basagin ang katahimikan.

"Chievaree, how's your new school? I bet you don't like it." Natatawang saad niya, napailing ako at saka ngumiti.

"I guess it was much better than before." Sabi ko at saka tumingin kay Tito. Napangiti rin ito at nag simula na muling kumain, matapos niya ay si Tito Jaruz naman ang nagsalita.

"That school is a part of me- if it wasn't because of that school, I might wouldn't meet 'sikat'" Nakangiting sabi nito habang nakatingin kay Tito Thaniel, he's referring to him. They had the weirdest endearment, Tito Jaruz called him 'sikat' while Tito Thaniel called him 'sinag'.

Lahat kami ay napatingin sa kanilang dalawa, kita sa mga galaw nila na mahal nila ang isa't isa. Si Tito Thaniel at Tito Jaruz ay mag asawa and Yes, they are both guy. Hindi man sila ikinasal sa simbahan they do everything to be married sa ibang bansa na pwede sila ikasal, we also attend their wedding.

"We went and graduated at the same school, which is the Axisere University. Also if it would because of Tito Emerson, I wouldn't have to be there studying and finishing my degree." Medyo emotional na sabi ni Tito Thaniel. Tumingin siya kay Lolo at saka Kay Lola. Tito Thaniel is a well-known Architect and Business Owner, he's a CEO of the NJC Company. Si Tito Jaruz naman ay Isang Piloto and a Singer.

Tumikhim ang lahat matapos kumain, si Kuya Jeron naman ay tinawag sila Tito Thaniel at Tito Jaruz upang mag ayos ng gamit sa guess room. Nakita ko naman walang gamit si Nathaniel.

Tumayo na ako at saka lumabas, kailangan ko munang magpahangin. Dalawang araw palang ng klase ay madami nang naganap. Babalik na sana ako sa loob ng mansyon ng makita ko si Nathaniel na nakatayo sa pinto at mukhang pinag mamasdan ako. Hindi rin nag tagal ay lumapit siya sa kinakatayuan ko.

"Yow, Eva! Bakit parang ayaw mong makita ako? Sa gwapo kong 'toh?" Saad niya at inilapit pa ang mukha nito kaya't tinulak ko naman siya papalayo.

"Ang kapal, sinong may sabing gwapo ka? Huh?! Baka binigyan mo ng death threat nag sabi no'n!" Bulyaw ko, nakataas ang kilay at inirapan siya. Sandali lang ay parehas kaming natawa sa ka OA-yan namin.

"Bakit nga pala naisipan nila Tito na dito mamalagi sa Pilipinas? Hindi ba maganda naman sa Korea? Paano ang pag momodel mo?" Curious na tanong ko, napangiti naman siya dahil doon. Bukod kay Kuya Jeron, Si Nathaniel ang kalaro ko nung bata ako, naaalala ko noong iniwan ako ni Daddy ay siya ang naging kalaro ko.

"You know Dad, He wanted to build a mini office here sa Philippines at may kumukuha kase sa kaniya sa Bataan. Papa decided na dito na muna kami kung sakali. They also want a new environment." Nakangiting sabi nya, hindi naman ako nag salita para ipagpatuloy niya ang nais n'yang sabihin.

"Also my contract are now expired. Di ko na ninais na irenew since ang baba nang sahod ko don, buong contact ko they never gave me a raise. Malaki man ang kita o maliit. Naka signed na din ako nang new contract sa new agency na pinasukan ko dito. LeinArt yung name." Paliwanag niya, tumango na lang ako dahil dito. Humarap ako sa kaniya at nakita ko naman na pinaglalaroan niya yung phone niya. Nagsalita naman ako na ikinatigil ng ginagawa niya.

"I'll have just a word to you, NJ. Please do me a favor. Don't you ever try to interact with me. Ayokong masira ka, please do this for your own carrier." Sinserong saad ko, I hope he understands. Ayoko sa totoo lang na may mangyaring hindi maganda sa mga taong nakapaligid sa akin at ako ang magiging dahilan.

"Why would I? Are your life in danger? Should I say it to Lola and Lolo?" Nag aalalang sabi niya. Umiling ako at saka siya nginitian.

"Just do what I say. If you wouldn't, something will happen katulad kanina." Seryosong sabi ko, alam ko kase ang takbo nang utak ni NJ. Hindi nya ako papakinggan and he'll do everything and anything he thinks that would be great and better.

"Bakit ko naman gagawin 'yon? Ikaw lang ang kilala ko doon and I don't want to know them, specially be friend with them. After what they did to you kanina?" May galit sa tono niyang pag sabi. Ngumiti naman ako dahil doon.

May nangyari kase kanina matapos ang klase.

Flashback...

Why he's here? Isn't he's in Korea?

Nakatingin ako sa lalaking nasa harapan. Ingay ng mga kaklase kong babae ang nangingibabaw. Parang kinikilig ang pa ang mga ito dahil sa lalaking nasa harapan.

"Do introduce yourself." Utos ng teacher namin sa FABM2.

Tumango siya at ngumiting nagpakilala.

"Good afternoon everyone, I would like to introduce myself. Hi, I am Nathaniel Jaze Caelan Lozano-Zavera, 18 years old." Saad nito at siyang naging bulungan. Kilala kase siya bilang Isang model sa bansang Korea. Hindi lang siya ang sikat kung hindi pati na rin ang mga magulang niya.

Matapos niya mag pakilala ay umupo siya sa tabi ni Morozov, simula kase kahapon wala pang umuupo ro'n. Nakangiti si loko na nakatingin sa akin, nang makaupo siya ay sumulyap pa siya sa akin bago itinuon ang tingin kay Morozov na pinagmamasdan ang kabuuan niya. Tsk, Bading talaga.

Nang matapos ang klase ay nauna na akong lumabas, pinigilan pa muna ako ni Morozov at sinabing may nais pa siyang sabihib. Hinila naman ni Nathaniel ang kamay ni Morozov na nakahawak sa braso ko. Mangilan-ngilang kaklase namin ang nagulat dahil doon, Wala pala si Jazyelle nauna na siya kase sasabay daw siya sa pinsan niya na taga ibang strand. Makikita ang tensyon sa pagitan ng dalawa, nakatingin sa isa't isa na animo'y magpapatayan.

Hindi ko sila pinansin ng makita kong may babae sa harap namin na nag lalakad at may hawak na iced coffee. Natapilok ito at siyang nalagyan ang palda ko. Ngumisi ito matapos ay nag sorry ng makita niya sila Nathaniel at Morozov na tinatanong kung okay lang daw ba ako. Dali-dali na ibinigay ni Morozov ang panyo niya upang ipang-punas ko iyon sa palda ko, habang hinubad ni Nathaniel ang blazers nya at ipinantapal naman iyon.

Nang madami na ang nakikiusyoso ay nagmadali na ako na umalis, sinabihan ko din si Morozov na ipagpabukas na lang ang gusto niyang sabihin. Inaya ko na si Nathaniel na lumabas ng University. Saktong paglabas namin ay nandoon na si Kuya Jeron na nag hihintay sa amin.

End of the flashback...

Napabuntong hininga na lang ako dahil sa sagot niya. Niyaya ko siya na pumasok na sa loob ng mansyon dahil madilim na, sumang-ayon naman siya at kami ay pumasok na ng mansyon. Bago pumasok ay sinulyapan ko muna ang gate ng mansyon na may pagkalayo. I don't know if I'm just paranoid, I feel uncomfortable.

Weird... Did I just sense something? I'm I being followed?

To be continued...