cinco.

5 0 0
                                    

Lunch. Nakabalik na kami ni Jazyelle sa room upang mag lunch, nag aalala pa rin itong naka alalay sa akin dahil sa nangyari kanina lang.

Flashback...

Nakatingin ako sa isang lalaking pinapaligiran ng halos mga kababaihan. Nang magtagpo ang aming tingin ay biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko habang nakikipagtititigan pa rin ako kay Ino. Bigla naman akong muntik matumba dahil doon, napahawak ako sa dibdib ko ng may maramdamang hindi kaaya-aya. Agad akong inalalayan ni Jazyelle na tumayo ng maayos at maglakad.

"E-Eva! Anong nangyari sayo? Okay ka lang ba?" Nag aalalang tanong niya, tumango lang ako bilang sagot. Iniwas ko ang pagkakatitig kay Ino at ibinaling iyon kay Jazyelle.

"L-Let's go back to our room." Bulalas ko matapos niyon ay hindi na ako iniwan ni Jazyelle at inalalayan ako paakyat na rin ng floor namin.

End of the flashback...

"Eva? Eva... EVA!" Sigaw ni Jazyelle sa akin, kanina pa pala nya ako tinatawag.

"Are you still with me Eva-girl? You're spacing out, you've been playing with your lunch." Saad nya, I just looked at my lunch and I looked at it. She's right, I didn't even ate single grain of rice yet I have no appetite.

"Hi! Ladies." A random guy approach us, I didn't bother to look at him since why would I? Lumayo pa akong kaunti sa kanya at napansin nya ata ang galaw ko.

Base on my peripheral vision he's now towards on his chair and then position to stare at us.

Nairita ako sa ginawa nya, I don't want to get involved in anything. Kahit anong bagay na may kasamang lalaki, I just hated it and I'm disgusted. Lalo akong nawalan ng appetite when I look at him. Nakangiti sya, para siyang hibang kung ngumiti. He's insane. He's watching both of us, Jazyelle, eat our lunch though di ako kumakain kase wala na talaga akong gana. I was about to pack my lunch but he stop my move and grab my food.

"Uhm... Can I have this?" Saad nya, nag papacute pa ang loko. I just stared at him until he feels like there is a burning hole in his face. Nakita ko na nailang sya sa pag titig ko kaya naman tumingin sya sa akin ng diretso upang labanan ang masama kong tingin sa kaniya.

"Please... Evaree." Nakapout pa niyang savi, nag mamakaawa sya na sa kanya na lang yung lunch ko kahit na may mga babae sa likod nya na may hawak hawak na pagkain at hinihintay sya na pansinin sila nito.

"Why would I gave it to you? Do I know you though?" Matalim kong sabi, as I've said, I don't want to be involved in any situation or scenarios with a guy, man or boy.

"Jazy! Sabihin mo naman sa kaniya sa akin na lang to." Giit nito kay Jazyelle.

"Just answer her questions dumbass." Sagot nito habang napapailing, matapos ay nagligpit na siya ng pinagkainan niya. She also said na tawag siya sa Dean Office about Axials.

"Akin na lang to ah Eva, palitan ko na lang tomorrow! Nagugutom na kase talaga ako eh." Sabi nya at akmang lalantakan na ang pagkain kaso pinigilan ko sya.

Bwisit na Morozov 'to! Kakalbuhin ko 'to.

Inaagaw ko sa kaniya yung pagkain at ibinigay yung lunch ko.

"Hindi sa akin 'yang lunch, eto. Eto na lang ang kainin mo." Sabi ko at saka naman nya agad yon binuksan. He was amaze kung anong laman niyon. At sinimulan nang lantakan ang pagkain. He's not lying, gutom siya.

I just remembered na model sya at late na pumasok. Baka may photoshoot pa sya kaninang umaga kaya na late ang gayak nya.

Hinayaan ko naman siyang kainin yung pagkain at umalis na ako, sinimulan kong bumaba ulit ng 2nd floor. Di ko na inistorbo si Jazyelle dahil tinawag sya for Axials.

It's the Man Hater ; La Seríez #1Where stories live. Discover now