Dandelions in the Wind

Chapter 15: Field Trip Fiasco

Lumuhod ako at niyakap ito at bigla namang may tumulong likido galing sa aking mga mata.

"E-Enzo..." ani ko habang tinatabunan ang kaniyang sugat. Iminuklat naman nito ang kaniyang mata nang marinig nito ang aking boses at biglang ngumisi.

"Enzo... please, dont close your eyes!" I shouted at him at panay pa rin ako sa pag-iyak. Ngumingisi pa rin ito at biglang inilagay ang kaniyang palad sa aking mukha at dahan-dahang pinupunasan ang mga iyak na tumutulo galing sa aking mata.

"You look ugly when you cry, Allison..." ani nito, at namumutla na ang kaniyang buong mukha.

"Can I take this moment to confess my love for you?" He said at tumango naman ako habang umiiyak.

"We've been friends since we were a kid... when I first saw you I fell so madly in love with your smile, your eyes, and the way you brought joy to my life when we were a kid..."
Ani nito at bigla namang tumulo ang luha nito.

"Thank you for teaching me how to read. Hinanap kita Allison... and now I'm so happy because I finally found you..." he said at biglang tumawa.

"I hope you'll achieve your dreams in life Allison... and I hope you'll find someone wh–" hindi na nito na tapos ang kaniyang sasabihin ng bumigay na ang mga mata nito at ipinikit.

"Enzo!" I shouted at niyakap ko naman ito habang umiiyak.

"Ang daya mo naman, ngayon nalang nga tayo nag kita eh!" I said while sobbing. I put my finger on his pulse at wala akong maramdaman na tumitibok dito. I cried as loudly as I can and hug him tightly.

Narinig ko ring marami nang taong papalapit sa amin. Itinayo ako ni Archie at inalayo kay Enzo. Kinuha naman ng mga dumating na mga rescuer si Enzo at naglakad na papalayo.

I am still crying at hindi pa rin maprocess sa aking utak ang mga nangyari. Thank you for being a good friend Enzo.

Biglang dumilim ang aking paningin at nawalan ako nang malay.

**

As I open my eyes nakita ko si Archie na nasa aking gilidan at hinahawakan ang aking kamay habang nakasubsob ang mukha sa may kama.

Narito ako ngayon sa clinic at naka higa ang katawan sa kama.

"Archie..." tawag ko dito nang mahina at nagising naman siya.

"Allison, are you okay now?" He asked at tumango naman ako.

"Where's my friends?" Tanong ko at umupo naman ako sa kama.

"Continuing the game" said Archie.

Tama nga pala, the game is still on. But... leader si Archie sa grupo nila ah, bakit naman siya nandito?

"Ikaw, bakit ka nandito? kailangan ka nang teammates mo eh"

"You're my priority" he said.

"Priority mo rin naman sila ah kasi leader ka"

"You're my priority" ani nito muli, this time with more emphasis, and I felt like I was melting by the second. Hearing him say that he prioritized me made me feel a rush of butterflies in my stomach.

"Eh... e-ewan ko sa'yo!" Ani ko at tumawa naman ito nang mahina.

Umalis na kami nang clinic dahil medyo ayos na ako. Papunta kaming dalawa ni Archie ngayon sa room namin dahil ihahatid niya raw ako. He's holding my hands right now habang naglalakad.