Min Yoongi | KS2

-49-

Cora Chiotis

Gözlerimi hissettiğim sızıyla açarken etrafın karanlığı yüzünden hiçbir şey göremiyordum.

Belimdeki kolla başımı kaldırdığımda Yoongi'nin siması gözlerimin önündeki en güzel manzarayı oluşturmuştu. Düzenli nefesleri yüzüme vururken gözlerim istemsizce kapanmıştı.

Saatlerce böyle uyumuş muyduk?
Ben halimden kesinlikle memnundum.

Kolumu ona doğru sardığımda kesinlikle tüm gün bastırdığım isteğim buydu.

Ona sarılmak...

Başımı ona doğru yasladığımda hafifçe kıpırdanmıştı. Aniden kolu beni sıkıca kavradığında dikişlerim sızlasada içimde oluşan his bunu bastırıyordu.

Kalbim çok hızlı atıyordu.
Nefesim daralıyordu ve... Bilmiyordum garipti işte...

Başımı hafifçe geri çekmeye çalıştığım sırada etrafa yayılan telefon sesiyle  Yoongi geri çekilmişti bile.

Elini masaya atıp telefonu almış açarak kulağına götürmüştü.

"Efendim?"

Derin sesiyle yerimde gerilirken bir yandan uyandığı halini görüyor olmanın hoşnutluğuylaydım.

"Evet, niye?"

Yavaşça bana doğru döndüğünde telefon hâlâ kulağındaydı.

"Anladım. Sorun değil. Yarın hallederim."

Telefonu kapatıp yastığın altına atmış bana bakmıştı.

"Ne zaman uyandın sen?"

Yumuşacık yanaklarını ısrma isteğimi nereye kadar bastırabileceğimi merak ediyordum..

"Biraz önce."

Anladığını belli eden mırıltısının ardından kolunu belime sarıp beni kendine doğru çekmişti.

"Biraz daha uyuyalım o zaman."

"Ya benim uykum yok.."

Mız mızlanmama karşı ufak bir şekilde gülmüştü.

"Ben uyuyayım, sen böyle dur o zaman."

"Oldu olacak ayıcık gibi kucağına al Yoongi?"

Gözlerini açıp bana uzunca baktığında gözlerimi büyülterek geri çekilmek için ellerimi omuzlarına koysamda çok geçti. Kollarını sıkıca bana sarıp sırt üstü döndüğünde kaskatı kesilmiştim.

"Ya manyak mısın be adam?! Bırak beni."

"O güzel fikri vermeden düşünecektin."

Yenilmişliğimle başımı, omuzu ve boynu arasındaki kısma yaşlamıştım. Nefes aldıkça inip kalkan göğüsü beni rahatlatıyordu...