Min Yoongi | KS2

-18-

.

Cora geldiği kapıya uzunca bakmıştı. Jungkook'un dediğine göre annesinin kaldığı bu ev, Yoongi'nin bütün sıkıntıları yaşadığı o evdi.

Cesaretini toplayarak zile bastığında geçen belli bir süre içinde kapı açılmıştı.

Kapıyı açan kadın merakla Cora'ya bakarken Cora tebessüm ederek saygıyla önünde eğilmişti.

"Merhaba Bayan Min. Rahatsız ediyorum."

Kadın, karşısındaki saygılı kıza bir süre bakıp başını yavaşça iki yana salladı.

"Sorun değil. Kimsiniz?"

"Ben Yoongi'nin bir tanıdığıyım."

Kadının gözleri o an ışıltıyla patlamıştı. Kapıdan çekilip kıza içeriyi göstermişti.

"Lütfen içeri gel. Çekinme."

Cora tebessüm ederek içeri girerken en azından sorunlu bir şeyle karşılaşmadığı için mutluydu.

Birlikte salona geçtiklerinde Bayan Min ısrarla bir şeyler ikram etmiş, ardından Cora'nın çarprazındaki tekli koltuğa oturmuştu.

"Yoongi, iyi mi kızım? Nasıl?"

"Gayet iyi, endişeniz olmasın."

Kadın tereddütle de olsa rahat bir nefes verdiğinde Cora ona bakmıştı.

"Bayan Min. Açık olacağım. Sizinle Yoongi hakkında konuşmaya geldim. Ben psikolog Cora Chiotis..."

Bayan Min'in yüzünde acı bir tebessüm oluşurken dolu gözleri kızı bulmuştu.

"Sen de biliyorsun değil mi? Nasıl çığırından çıktığını."

Cora'nın bakışları yere düşerken başını iki yana salladı.

"Yoongi her şeyin oldukça farkında. Sadece kendi önüne sınır koyamıyor."

Kadının dolu gözlerinden bir çift yaş düştüğünde Cora ona baktı.

"Bayan Min. Yoongi, bunu bana kendi itiraf etti."

Kadının gözleri şaşkınlıkla kıza dönerken Cora tebessüm etmişti.

"İçten içe onu anlayan, en azından anlama çalışan biri olduğumu düşünüyor. En azından gözlemlerim öyle. Bana vereceğiniz her bilgi, ona ulaşmak için attığım en büyük adım olur."

Bayan Min derin bir nefes verip bakışlarını evin içinde gezdirmiş, ardından Cora'ya bakmıştı tebessümle.

"Yoongi burada doğdu."

Cora'nın bakışları evde gezindiğinde yüzünde ufak bir tebessüm olmuştu.

"Çok güzel bir çocuktu. Tatlı, minik. Ele avuca sığmayan bir şey."