Give Me More Pleasure (I Want To Play) (COMPLETE)

Starting, Gosh! : Origin 30

Lanina POINT OF VIEW

Hindi ko alam, bakit nangyayari sakin ang ganitong bagay, bakit kailangan na madamay ako, bakit kailangan na gawin nya 'to. She himself said that we didn't do anything bad to her, and another thing we didn't go near her since 1st sem, walang kwenta ang dahilan n'ya kung bakit nya ito ginagawa saamin.

Hindi maka-tao, hindi makatarungan, parang asal demonyo na s'ya, tama siguro na hindi kami dapat bumase sa mga pinapakita at dapat hindi na kami naniwala sa mga paawa nya samin.

I took a deep breath, I hope she will only hurt me and not my family, wala akong magawa, masyadong mahigpit ang pagkakatali nila sa katawan, paa, at kamay. Ang panyo naman ay saluksok talaga sa bibig namin.

"What do you think will happen if Roi des enfer burn the school?"

"Nothing. We know him, Of course nothing, wala pa nga iyan sa mga ginawa nya sa mga nakaraang taon, bago ka lang pala kaya hindi mo alam pinaggagawa ni Roi des enfer."

"Hindi kaya mahuli sila ng gobyerno? I mean alam ko naman na nalakas ang kapit nya pero hindi parin natin alam kung anong mangyayari sa hinaharap.."

"Don't. that's what you don't think or say, no plan or action goes wrong when Roi des enfer is the one who thinks or plans, everything goes along and when it doesn't we set of many backup plans."

"Pinagtataka 'ko din kung ano ang meron sa babae, why Roi des enfer obeys her."

"Reine de l'enfer. That's what we call her, pay respect to her, she's a real deal. Kung malala si Roi des enfer ay grabe din sya.."

"Perfect couple talaga sila kung nagkataon, pero feeling ko ay wala silang nararamdaman sa isa't-isa."

"Normal lang siguro na ganyan dahil yung utak nila puro pagpatay at pakikipaglaro sa buhay ng tao ang hilig nila parehas."

Hindi madaling kalabanin ang kasama ni Priuva, alam ko at alam ko na alam din iyon ng kasama ko, na kahit anong galit, inis namin sa kanya ay hindi namin sya mahahawakan basta basta lalo na at may bumabantay sa kanya na halimaw.

Tiningnan ko ang mga kasama ko, mga lantay na at parang tinanggap na nila ang darating na kamatayan sa amin, kanina ko pa pinapakinggan ang mga lalaking naka-itim na nakatayo sa gilid namin. Gusto ko sana kumuha ng kakarampot na info tungkol sa dalawa pero wala, lahat ng pinaguusapan nila at lahat ng nalaman ko, alam ko na dito na talaga kami mamamatay.

Masakit ang tyan at lalamunan ko, sinalaksak ba naman ng nagpakain saamin ang kutsara at pinilit saamin ipaubos ang isang planggana ng pagkain, hindi ko tinatanggap at pilit kong sinusuka at dinudura kada pasok ng pagkain pero mapilit sya pinahawak ako sa mga nasa tabi ko at sinaluksok ang kanin hanggang sa maubos ko. Wala silang pakialam na madumihan basta ay maiubos nila ang planggang pagkain samin.

Wala na kaming pag-asa, parang bigla akong nagsisisi na hindi magsimba kada linggo, inilalaan ko ang oras at araw ng linggo sa galaan. Don't get me wrong, nagdadasal ako at marunong parin ako magpasalamat sa dyos.

Sa sitwasyon namin ngayon ay alam ko na wala na kaming kawala, wala na kaming pagasa na makalabas pa dito at mabuhay pa, naiinis ako kay Priuva, kung may pagkakataon lang talaga ako ay sya ang una kong papatayin.

Tangina nya! Kinampihan pa namin sya mula kay Prio tapos sa bandang huli ay totoo naman pala ang binabato sa kanya ni Prio.

Hindi ko alam kung may sakit ba sya sa utak, mentally unstable ba sya o ano, normal naman sya kung titingnan at kakausapin pero ang putangina, may tinatago palang kademonyohan. Now, I develop trust issues dahil sa kanya.