Zastanawiasz się, po jaką książkę sięgnąć? A może nie wiesz, czy dana pozycja jest warta Twojego czasu?
W takim wypadku zachęcam do sięgnięcia do niniejszego zbioru recenzji. Jest tu wiele opinii na temat książek, które ostatnio przeczytałam. Jako o...
Autorki: Anna Todd; Veronique Grisseaux; Pablo Anders
Tłumaczka: Agnieszka Myśliwy
Gatunki: komiks; romans; obyczajowe;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Opis:
Tessa jest jedną z tych dziewczyn, które dokładnie wiedzą, jak będzie wyglądała ich przyszłość. Właśnie zaczyna studia, planuje dostać się na wymarzony staż w wydawnictwie, a następnie wrócić do rodzinnego miasta i poślubić swojego troskliwego, godnego zaufania chłopaka Noaha.
Dziewczyna rzadko angażuje się w bujne życie towarzyskie rozkwitające wśród studentów. Na kampusie poznaje jednak Hardina – porywczego, zbuntowanego i aroganckiego chłopaka, który wydaje się jej całkowitym przeciwieństwem. Nowy znajomy kpi z ostrożnego, poukładanego sposobu bycia Tessy i początkowo robi na niej fatalne wrażenie. Zdaje się nie traktować życia poważnie i ukrywać wiele tajemnic, co jednocześnie odpycha i przyciąga Tessę.
Każde spotkanie z Hardinem sieje coraz większy zamęt w sercu dziewczyny i budzi w niej pragnienia, jakich dotąd nie znała. Empatyczna i wrażliwa Tessa coraz częściej dostrzega w Hardinie skrzywdzoną, zdolną do wielkiej miłości osobę. Jednocześnie chłopak zaczyna ujawniać też przed nią swoją ciemną stronę... Czy niespodziewany wybuch namiętności okaże się dla Tessy wyzwoleniem, czy też zburzy jedynie w gruzy całe jej dotychczasowe życie?
Gwiazdki: ⭐
Recenzja (spoilerowa):
After to chyba najgłupsze, co w tym roku przeczytałam. Może także najgorsze, ale z pewnością najgłupsze.
Fabuły tutaj praktycznie nie ma. Całość opiera się na prostym, zapętlonym cyklu: • Tessa nienawidzi Hardina, bo jest dla niej podły; • Hardin zaczyna być miły, więc Tessa trafia z nim do łóżka; • Dzieje się jakaś drama i Tessa przypomina sobie, że ma chłopaka; • Hardin znów jest niemiły, przez co Tessa ponownie go nienawidzi; I wówczas cykl znów się powtarza.
Nie ma tu nic więcej. Są jedynie bohaterowie bez charakteru, zarazem niezwykle podli. Najgorsza jest właśnie Tessa, nie tylko zdradzająca swojego chłopaka, którego ponoć kocha, ale także obwiniająca o swoje działania Hardina. To jest obrzydliwe. Jednocześnie cały czas okłamuje bardzo kochającego ją Noaha (ów chłopaka), będąc gotową zostawić go w akademiku na noc, by jechać do Hardina samochodem Noaha. Jednocześnie nieustannie zmienia zdanie, raz Hardina pragnąć, a raz nienawidząc, nie mając jednocześnie wobec niego (i innych) żadnej empatii. Patrzy też z góry na osoby, które zna, nie ze względu na ich zachowanie, a... wygląd. Tatuaże i piercing to dla niej dowód czystego zła i bycia niewykształconym idiotą. Serio?
Hardin nie wypada tak źle. Może i jest wredny czy bardzo rozwiązły, ale nikogo w tym nie okłamuje czy nie zdradza. Problemem jest jednak, iż to bohater bardzo skory do agresji, czasem też manipulacji. Chodząca czerwona flaga (tzw. red flag), przed którym każda rozsądna dziewczyna by uciekała. Oczywiście Tessa jest wyjątkowa (chyba w głupocie), przez co Hardin zaczyna się w niej zakochiwać. Nawet z nią za dużo nie gadał o czymś interesującym, ale ok...
Doszłam jednak do teorii tłumaczącej te wszystkie głupotki. Otóż chodzi o ich fiksacje seksualne, ponieważ Hardinowi najwyraźniej podoba się dziewica, a Tessa ma dosyć bycia nią. Chyba. Po prostu ich "miłość" na niczym więcej się nie opiera.
Dobrze, ale skoro z (nieistniejącą) fabułą się już rozmówiłam, pora na warstwę graficzną, to wszak komiks. (Z całym szacunkiem dla gatunku, ponieważ nazywanie tak tego wybryku urąga komiksom, zaś forma "POWIEŚĆ graficzna" jest zdecydowanie na wyrost dla After). Otóż kreska jest kiepska. Nieraz zdarzają się jakieś błędy w anatomii ludzkiej czy w fizyce ubrań, zaś reszta jest bardzo nijaka i niektóre kadry kojarzą mi się z AI. Przepraszam.
Trudno mi tu coś dodać. Może tylko to, że dialogi są często niezręczne lub żenujące. Czasem sztuczne. Dam tutaj dwa przykłady: • Zdanie sztuczne (nikt tak nie mówi): "Co tu robi ten... Ten... Wytatuowany facet o siódmej rano?!". • Zdanie boleśnie żenujące: "Na sam widok twoich ust robię się twardy". (Hardin, ja naprawdę nie chciałam tego wiedzieć).
Przeczytałam to w ramach eksperymentu i faktu, że ten komiks jest darmowy na Empik Go. Żałuję.
