Zastanawiasz się, po jaką książkę sięgnąć? A może nie wiesz, czy dana pozycja jest warta Twojego czasu?
W takim wypadku zachęcam do sięgnięcia do niniejszego zbioru recenzji. Jest tu wiele opinii na temat książek, które ostatnio przeczytałam. Jako o...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Opis:
To miał być najpiękniejszy horror na świecie...
Salla, Lamia i Kail są rodzeństwem i zupełnie nagle stracili rodziców. Ich dom to zamek na klifie, owiany mgłą, otoczony mokradłami i wrzosowiskami, przytulony do cmentarza oraz Jeziora Śmierci. Teraz sieroty muszą nauczyć się przetrwania, jako że zostali w tym upiornym miejscu zupełnie sami... A przynajmniej tak im się wydaje.
Tak mógłby brzmieć opis tej historii, gdyby była prawdziwa. To jednak tylko scenariusz horroru "Nocne godziny", w którym główne role otrzymuje troje młodych aktorów. Nastolatkowie, niezwykle podekscytowani perspektywą zagrania w superprodukcji, lecą do wymarzonej miejscówki — lokacji — pradawnego zamku w deszczowej Szkocji — aby spędzić dwa jesienne miesiące na planie filmowym, w samym sercu gotyckiej historii.
Na potrzeby produkcji od razu wcielają się w swoje role, i odcinają się od współczesnego świata i zapominają swoje prawdziwe imiona. Nie spodziewają się jednak, że tajemnicza reżyserka ma własny pomysł na tę fabułę, a granice między światem rzeczywistym a filmem coraz bardziej się zacierają.
Gwiazdki: ⭐⭐
Recenzja:
Skończyłam słuchać tego świetnego (bez cienia ironii, ono naprawdę było cudownie wykonane) słuchowiska już po zapoznaniu się z Muchomorami w cukrze.
Po raz kolejny potwierdza się moja teoria, że Marta Bijan ma dobre pomysły, ale nie umie ich egzekwować...
Całe zakończenie i rozwiązanie intrygi jest wykonane metodą "łopatą na twarz", czyli ekspozycją skrajnie banalną, gdzie zamiast pokazać, jak do czegoś doszło i co to znaczy, wykonuje się raczej opisanie tego pokrótce, by było wygodnie. Stanowi to coś w stylu przemowy Dundersztyca w odcinkach kreskówki Fineasz i Ferb.
Mimo to słuchało się miło i jest to zdecydowanie wyżej od Muchomorów w cukrze pod względem klimatu, postaci i ilości używek. Do ponad połowy było bardzo wciągające i przyjemne. Niestety nie lubię się z tymi zakończeniami.
