Professor || Tom Marvolo Riddle

Bölüm 13

"Sen beni böyle kandırabileceğini mi sanıyorsun? Planın ne senin? O aklından neler geçiyor Riddle?"

Bakışları yumuşadı ve omuzlarımı okşamaya başladı. "Aklımdan geçen tek şey sensin, bunu kabullen artık."

Başımı iki yana salladım. "Delireceğim sanırım." Gözlerinin içine baktım. "Bu konuda asla ısrar istemiyorum Riddle. Şimdi çekil yolumdan."

"Sen kabul edene kadar ısrar etmeye devam edeceğim."

"Ne kabulü!? Olmayan bir şeyi nasıl kabul edebilirim!? Nasıl bir manyaksın sen!?"

"Olmayan şey? Olmayan şey öyle mi?"

"Öyle!"

İşaret parmağını sertçe göğsüme bastırdı. "Sen bunu kabullenene kadar peşini bırakmayacağım. Sırf ileride pişman olma diye Profesör Dippet'e gitmeni engelleyeceğim. Derste görüşmek üzere, profesör."

Önümden hızla çekilirken sinirle arkasından baktım. "İleride pişman olmamak için seni en yakın zamanda şikayet edeceğim Riddle!"

.

"Ders bitmiştir."

Günün son dersi bittiğinde akşam yemeği için yeteri kadar enerjim kalmamıştı. Fakat aç kalmamak için bu seçeneği kullanmak zorundaydım.

kitaplarımı alıp apar topar kalktım ve sınıfımdan çıktım. Öğrenciler odalarına çekilmiş olmalıydı, fazla sessizdi.

Son zamanlarda olanlar zihnimi oldukça meşgul ediyordu, ve ben zihnimin saçma sapan düşüncelerle dolmasını istemiyordum.

"Bayan Potter."

Yanıma hızlı adımlarla yaklaşmış benimle birlikte yürüyen adama baktım. "Söyle."

"İstemiş olduğunuz aileniz ile bilgileri tüm bilgileri getirdim. Eksiksiz olduğundan şüpheniz olmasın."

Beğeniyle kaşlarımı kaldırdım. "Bu kadar çabuk olması beni memnun etti. Ver bakalım bilgilerini."

Elindeki dosyaları bana uzattı. "İçinde kanıtlı olarak fotoğraflar bulunmakta."

Başımı onaylarcasına salladım. "Aferin. Git şimdi, acil bir şey olursa hemen geliyorsun." Başını salladı ve yönünü değiştirerek gitmeye başladı.

Gözlerimi kısarak dosyaya baktım. "İşte şimdi son günlerinizi yaşayabilirsiniz. Az kaldı, çok az kaldı."

.

Akşam yemeğine katılmamış dosyaya göz gezdiriyordum. Çoğu bildiğim klasik aile sırların biriydi. Fakat abimin en yakın zamanda evleneceğini görmüştüm.

Şeytani bir şekilde gülümsedim. Neden abimin düğününe bende katılmayayım ki? Eminim ki çok eğlenceli geçecektir.

Yanımda bulunan küçük çekmeceyi açtım ve içinden bir zarf ile parşömen çıkardım.

Adamlarımdan birisinin derhal buraya abimi götürmeliydiler.

Ofisin kapısı tıklatıldı ve gir komutumu beklemeden içeri girip kapıyı kapattı.

"Riddle, sana girmeni söylemedim."

"Bende söylemeni beklemedim."

"Bu hadsizce davranışların sadece bana mı özel Riddle? Çünkü benden başka her profesöre mükemmel davranıyorsun."

Masanın önündeki koltuğa oturdu. "Sana kötü davrandığımı mı düşünüyorsun? Oysa iyi davrandığımı düşünüyordum."

"Ne söyleyeceksin?"