Bölüm 12

1K 87 17
                                    

Hogwarts'a girdiğimde tam akşam yemeği saatine denk gelmiştim. Ortak salona girdiğimde kendi yerime doğru ilerlemeye başladım.

Her zamanki gibi Slughorn'un yanındaki boş sandalyeye oturdum. 

Tüm profesörler bana dönüp başsağlığı dilerken onlara kısaca teşekkür ettim ve önüme döndüm.

"Kendini nasıl hissediyorsun Scarlett?"

Slughorn'un konuşmasıyla ona döndüm. "İyi hissediyorum, hiçbir sıkıntı yok."

Bana şefkat dolu gözlerle bakarken kafasını salladı. "Sevindim."

Tüm salonda çatal kaşık sesleri ve neşeli konuşmaların sesi yankılanırken ben sessizce yemeğimi bitirmeye çalıştım.

.

Yasak saat geçeli çok oluyordu. Ve ben sadece köprünün ortasında durmuş düşüncelere dalmıştım. Neden yapılmıştı? Benden bu kadar mı korkuyorlardı? Bu kadar mı tehdit oluşturuyordum onlar için? Artık daha fazlası olacaktı.

Yaptıkları hiçbir şey yanlarına kalmayacak, burunlarından getirecektim.

Bir yandan Richard'ın çıkması beni oldukça hazırlıksız yakalamıştı. Tekrar birlikte olunur muydu? Sanmıyordum. Özlemiş miydim? Kesinlikle.

Fakat güven yoktu. Richard'ın yapmış olduğu şeyler normal şeyler değildi. Bir insanın aklına gelemeyecek kadar deli birisiydi. Bu deliliği bana oldukça zarar vermişti, geri dönülmeyecek yollara sokmuştu.

Keşke olmasaydı demesiyle kalmıştı her şey. 

Bugün onunla vakit geçirmem kafamı dağıtmıştı, eski günlerdeki huzuru hissetmiştim. 

Başımı ellerimin arasına aldığımda gözlerimi kapattım.

"Düşüncelerin o adamla ilgili mi? Yoksa Büyükbabanın öldürülmesi mi?"

Hemen yanımdan Riddle'ın sesini duyduğumda başımı kaldırdım ve ona baktım. "Burada olmaman gerek Riddle, yasak saat olduğunun bilincinde değil misin?"

"Soruma cevap ver."

"Bunu nöbetçi olan profesöre bildirmek durumundayım Riddle."

Tam yanından ayrılacakken kolumdan tuttu ve beni kendine çekti. "Bu cesaretsizliğin canımı sıkmaya başladı."

"Benimle böyle konuşamazsın anlamıyor musun!? Şimdi beni derhal bırak! Hem yasak saatte dolaşmanın hem de profesörüne karşı saygısız davranışlarından dolayı Müdür Dippet'e hesap vereceksin."

Kolumu hırsla çektim ve hızlıca ilerlemeye başladım. Sabrımın sonundaydım ve bu kadar sınanmak artık bana fazla geliyordu.

Köprünün sonunda Richard'ı gördüğümde derin bir nefes alıp kafamı yukarı kaldırdım. Neyin sınanmasıydı bu?

Richard önüme geldi. "Scarlett olmuyor."

"Ne olmuyor Richard?"

"Sensiz olmuyor amına koyayım! Seninle tekrar görüşebilmişken bunu tekrar ertelemek istemiyorum. Scarlett gel tekrar başlayalım."

Güldüm ve elimi boynuma götürüp sertçe ovuşturdum. "Richard, geçmişte yaptıklarını tekrar göz önünde bulundur olur mu? Ve lütfen git buradan."

"Ne yaptım Scarlett!?"

Şok içinde gözlerimi açtım. Ne saçmalıyordu şuan? "Ne mi yaptın!? Beni sikinin keyfi için kullanan sen değil misin Richard!? Benimle sadece sikişmek için buluşmuyor muydun? Benim zorumla benimle vakit geçirmiyor muydun sen!?"

Professor || Tom Marvolo RiddleWhere stories live. Discover now