- Plot 23 -

- 102 -

" අම්.. අත්තම්මේ... ඒ මගේ සුදු මාමා.... මෙතුල වේඝර්ණාරච්චි .... "

" ම්ම්..... මං අදුරගත්ත දරුවෝ.... " ඇය සන්සුන්ව කිව්වේ කදුළු පටලයක් බැදිලා තිබ්බ ඇස් සුදු මාමාගෙන් අහකට අරගෙන.... ගවීෂ් ඉක්මනින්ම අත්තම්ම වාඩි කෙරෙව්වේ සනෝශ් ගෙනත් දීපු වතුර වීදුරුව එයාගේ අතට දීලා.... ඇත්තටම ඇය ගාවින් තවමත් එන්නේ වැනිලා සුවදක්.... සුදු මාමාත් තවමත් වචනයක්වත් කතා නොකලට නිශ්ශබ්දවම ෆෑන් එක දැම්මේ ටිකක් සන්සුන් වෙලා....

" මම මේ හමුවීම්වලට ලෑස්ති වෙලා ආවෙ නැහැ... කාලය ගෙවිලා කියලා දැනෙන්නේ දැන්... " ඇය මිමිණුවේ ගවීෂ් යන්තමින් ඇදුන හිනාවක් එක්ක අත්තම්මව සන්සුන් කරද්දි......ඇරත් සුදු මාමාගෙන් පවා පෙනුනේ ඇයව හොදින්ම තේරුම් ගත්ත බවක්... එයා නිශ්ශබ්දව අතීත වේඝර්ණ ආර්‍යාවට ආචාර කලේ තොල් අතරේ ඇදුන හිනාවක් එක්ක.... වැළදගැනීමකට තරම් දෙන්නටම තවමත් පහසුවක් නෑ කියලා ගවීෂ් දන්නවා....

ඇගේ රතු පාට ඇස් ඊළගට අරවින්ද් දිහාවට හුරු පුරුදු හැගීමකිනුත් ආයෙමත් මියුන් දිහාවට තරමක තිගැස්මකිනුත් එල්ල වෙනවා ගවීෂ් බලාගෙන.... එයා අදුරගන්න ඕනේ...... ඔව් ඉතින් , ඕනේ කෙනෙක් දැක්ක ගමන් මියුන්ව නම් අදුරගනියි අහවලාගේ පුතානේ මේ කියලා.... ඊළගට ඇය දිහා එල්ලවෙලා තියෙන රතු ඇස්... නිල් ඇස්.... ඇය ඇත්තටම පුදුම වෙන්නම ඕනේ.... මේ තරමට දේවල් සිද්ධ වෙලා තියෙද්දි වෙද්දි ඇය පුදුම වෙන්නම එපැයි.....

" අරවින්ද් ... කොහොමද පුතා ? " ඇගේ වචනවලට අනිත් අයගේ අවධානේත් අරවින්ද්ට එල්ල උනේ උරුමයන් දෙක හොරෙන්ම මීට කලින් ආර්‍යාව බැහැ දකින්න ගිහින් තියෙන බව ආයෙම වතාවක් ඔප්පු වෙද්දි...... ගවීෂ් අරවින්ද් මූණට මූණ බලාගෙන ආයේ කිසි දෙයක් ඇහුනේ නෑ වගේ ප්‍රශ්නේ මග ඇරියේ අරවින්ද් හොදින් කියලා කියන්න විතරක් විනීතව ඔළුව වනද්දි .......

" මෙහෙ එනවා.... මේ අත්තම්ම.. " ගවීෂ් ඩියෝන්ව ඇදලා ගත්තේ ඩියෝන් අතීත වේඝර්ණ ආර්යාවට ආචාර කරද්දි.... ඒ රතු ඇස් දිහා ඇය බලන් ඉදියේ සන්සුන්ව......

" මේ යුවනිදු මේඝවර ? " ඇය ප්‍රශ්න කළේ සැහෙන උනන්දුවෙන්.... ගවීෂ් විතරක් නෙවේ ඩියෝන් පවා එතනම ලොක් උනේ ,මෙතුලගේත් මූණ හිස් වෙද්දි... තහනම් කලාපේ කිසිම තොරතුරක් නොදැන කල් ගෙවපු ඇය කොහොම දැනගන්නද තමන්ගේ ලොකු මුණුපුරාට අත්වෙච්ච ඉරණම ගැන ? ගවීෂ් , සෑහෙන අමාරුවෙන් තොල් අතරට හිනාවක් ගත්තේ ලොකු හුස්මක් අරන්....