Don't let them learn

34

"Yatağa uzanın ben öyle bakayım"

Bay Lee yatağa geçince bende elerimi kütletip yanına yanaştım omzuna dokundum hiç rahatsız bile olmadı genelikle insanlar titrer falan bunda o da yok elimi boynuna yaklaştırdım acaba hazır korumasızken boğsam mı yok vazgeçtim yazık daha yeni felix'e izin verdi

"Orası"

Elimi ağrıyı hisettiği yere bastırdım

"Acıdımı"

"Fazla değil ama hisettim"

"Fazla yüklenmişsiniz kendinize"

"İşim bu "

"Emrinizde çok adam var neden bu kadar katı görünüyorsunuz"

"Bir işi kendin yapmadığın süre zarfında o iş iyi olmaz jisung unutma bunu"

"Bende böyle düşünüyordum ne garip"

Gülme sesi geldi bu benide gülümsetti

"Bogumu çağırsana "

"Neden ki"

"Biraz masaj yapsın bana fazla katı olduğumu söyledin ya"

"Bende yapabilirim işi vardır"

"Sen toparlanmicakmısın"

"Fazla birşeyler almicam belki bir çanta "

"Peki öyleyse yap bakalım üzerime geç daha rahat yaparsın"

Üzerime derken yani üstünemi yani bay Lee'nin üstinemi

"Ne bekliyorsun jisung "

"Ben hiç yapıyordum"

Yatağın üstüne çıkıp uzanık olan bay Lenin kalçasının üstüne oturdum

"Otursana"

"Oturdum zaten"

Kafasını kaldırıp baktı sonra yastığa geri yattı

"Yemek yemiyor musun"

"Yiyiyorum neden"

"Fazla hafifsin"

Neden cevaplıyayım ki bunu omuzlarından başlayarak tüm bel üsüne masaj yaptım belinin üstünden kalkıp yataktan indim

"İyi geldi"

"Masaj iyidir sıklıkla yaparsanız daha da iyi olur"

"Sen olmayınca bogum yapar artık"

"Mezara gitmiyorum bay Lee bir kaç günlüğüne gidip gelicem"

"Birşey demedim ki"

Yine şu bogum yeter ama ya sabahtan beri dilinden düşmüyor aman ben ne yükseliyorsam odadan çıkıp kendi odama girdim dolaptan daha önce kendimle getirdigim sırt çantasına bir kaç paraça kıyafet koydum  fermuarı çekmeden Felix için kaldırdıgım giysileride koydum severdi bu tür şeyleri

"Efendim araba hazır"

"Tamam "

Bogum bir saat önce evden çıkmıştı yani bende gidince bay Lee evde tek kalıcak demektir buda hyung aracın hazır olduğunu söyleyince sırt çantamı aldım

"Artık söylediklerimi ezberlemişsindir diye düşünüyorum Jisung"

"Ezberlemez olurmuyum bay Lee defalarca söylediniz ben okulda bu kadar söz dinlemezdim şanslısınız"

"Ben şanslı olduğumu biliyorum"

Bu sefer ki bakışmamız saçma değilde sanki karmaşık gözlerle bakıyorduk birbirimize gözlerini ilk çeken ben oldu

Evden çıkmış arabaya bindim sanki evden çıkınca içimde bir sıkıntı oluştu kötü şeyler olucak gibi doğuyordu içime umuyorumki bu hisiyat sadece hissiyat olarak kalır araba ne kadar ilerledi bilmiyorum ama durduğunda anladım geldiğimizi

"Jisung geldik"

"Biliyorum hyung"

"Belki kötü hisediceksin ama yinede söylemek istiyorum "

"Neyi hyung"

"Senin güvenliğin için evin önünde korumalar olucak "

"Ama hyung-"

"Bay Lee böyle uygun gördü"

"Peki sorun değil siz kendinize dikat edin"

Hafif bir tebesümle indim arabadan apartmana girince arkama baktım hyung orda bekliyordu hala felix'in kapısına gidip zile basacaktım ki Felix kapıyı çok hızlı bir şekilde açtı

(Yayınlamak istedim taslakta kalmasın)